Pirogalol
Z Wikipedii
| pirogalol | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | 1,2,3-trihydroksybenzen | ||
| Wzór sumaryczny | C6H3(OH)3 | ||
| SMILES | OC1=C(O)C=CC=C1O | ||
| Masa molowa | 126,11 g/mol | ||
| Wygląd | bezbarwny | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 87-66-1 | ||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 1,45 g/cm3 ; ciało stałe | ||
| Rozpuszczalność w wodzie | 400g/dm3 (20°C) | ||
| Temperatura topnienia | 130-132 °C (271,15 K) | ||
| Temperatura wrzenia | 309 °C (582,15 K) | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
| MSDS | Zewnętrzne dane MSDS | ||
 |
|||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
||
| Zwroty ryzyka | R: 20/21/22-40-52/53 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 36/37-61 | ||
| Numer RTECS | UX2800000 | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Pirogalol jest białym, krystalicznym proszkiem o słabym, charakterystycznym zapachu. Należy do grupy polifenoli. Jest bardzo wrażliwy na utlenianie. W roztworze zasadowym (NaOH) stosuje się go do usuwania tlenu z mieszanin gazowych dając tlenki węgla, kwas octowy i inne produkty. Wykorzystuje się to również do oznaczania zawartości tlenu w mieszaninach gazów (np. powietrze)
Po raz pierwszy został zsyntezowany przez Scheele'a w 1786 roku poprzez ogrzewanie kwasu galusowego.
Wykorzystywany jest jako wywoływacz w fotografii, jako absorbent w analizie gazowej, oraz jako składnik farb do włosów. Prawdopodobne działanie mutagenne pirogalolu, czyni wątpliwym jego dalsze użycie w produktach do barwienia włosów.
Stosowany również sporadycznie w dermatologii jako lek o działaniu złuszczającym w miejscowym leczeniu łuszczycy (maści i pasty 10 - 20 %). Występuje pod farmaceutyczną nazwą: Pyrogallolum, syn.Acidum pyrogallicum.
