Pierścień lokalny
Z Wikipedii
Pierścień lokalny to pierścień, który ma dokładnie jeden ideał maksymalny. Ideał ten złożony jest z elementów, które nie są odwracalne w pierścieniu.
Spis treści |
[edytuj] Definicja
Pierścień R nazywamy lokalnym gdy ma dokładnie jeden ideał maksymalny.
[edytuj] Twierdzenie
Niech R będzie pierścieniem. Następujące warunki są równoważne:
- R jest pierścieniem lokalnym.
- R nie jest pierścieniem zerowym i suma każdych dwóch elementów nieodrwacalnych w R jest elementem nieodwracalnym R
- Zbiór elementów nieodwracalnych w R jest ideałem.
[edytuj] Przykłady
- Każde ciało jest pierścieniem lokalnym (jego jedynym ideałem maksymalnym jest {0}).
- Pierścień szeregów formalnych o skończonej liczbie zmiennych i o współczynnikach z ciała jest pierścieniem lokalnym.
- Pierścień lokalny kiełków rzeczywistych funkcji ciągłych. Niech X będzie przestrzenią topologiczną oraz . Rozpatrzmy zbiór par (V,f), gdzie V jest otoczeniem punktu p i jest funkcją ciągłą. Określmy relację dla pewnego otoczenia U punktu p. Relacja ta jest relacją równoważności. Klasę abstrakcji zawierającą parę (V,f) oznaczmy [V,f]. W zbiorze klas abstrakcji możemy wyróżnić [X,0] jako element zerowy i [X,1] jako jedynkę oraz odpowiednio zdefiniować działania dodawania i mnożenia. Pierścień ten nazywamy pierścieniem lokalnym kiełków rzeczywistych funkcji ciągłych w punkcie p przestrzeni topologicznej X i oznaczamy przez . Pierścień ten jest lokalny, gdyż jego jedynym ideałem maksymalnym jest ideał złożony z wszystkich klas abstrakcji [V,f], że f(p) = 0. Podobnie określa się pierścienie kiełków zespolonych funkcji ciągłych, różniczkowalnych (rzeczywistych bądź zespolonych) funkcji ustalonej klasy Cr w punkcie p rozmaitości różniczkowej X.
[edytuj] Zobacz też
- lokalizacja pierścienia
[edytuj] Źródła
- Andrzej Białynicki-Birula: Zarys algebry. Warszawa: PWN, 1997, ss. 142-144.