Płatki kukurydziane
Z Wikipedii
Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe. |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Płatki kukurydziane, popularny posiłek śniadaniowy. Głównie ze względu na krótki czas przygotowywania oraz pożywność. Zaliczany do zdrowej żywności. Mogą być zrobione z różnych gatunków zboża. Niemal zawsze spożywane z mlekiem, czasem na sucho.
[edytuj] Produkcja
Ugotowane do miękkości ziarna kukurydzy mielone są na papkę. Grudki papki przepuszczane są między obracające się w przeciwnych kierunkach walce. Zbyt małe sztuki są przesiewane, a większe wędrują do opiekania. Podczas tego procesu, kurczą się i przyjmują charakterystyczny kształt. Po czym wewnętrz obrotowego bębna posypywane są witaminami, często też dodatkami smakowymi. Miód może pełnić rolę kleju dla orzeszków ziemnych.
[edytuj] Historia
Płatki kukurydziane zostały wynalezione pod koniec XIX wieku. Adwentyści Dnia Siódmego eksperymentowali ze zbożem w celu promocji wegetariańskiej diety. Głównie pszenicą, owsem, ryżem i jęczmieniem. W 1894 roku dr John Harvey Kellogg, dyrektor Battle Creek Sanitarium w stanie Michigan umieścił płatki na liście w menu zakładu. Promował całkowitą abstynencję, niepalenie tytoniu oraz unikanie kofeiny. Ponoć wierzył, że płatki obniżają popęd płciowy.
Był to przypadkowy wynalazek. Dr Kellog i jego brat Will Keith gotowali pszenicę, zostawali na jakiś czas i zapomnieli o niej. Ponieważ mieli ograniczony budżet, zamiast wyrzucić rozgotowaną papkę, postanowiły rozwałkować w celu uzyskania długiego ciasta. Zamiast tego, otrzymali płatki, gdyż nie było ono spójne. Po osuszeniu, bardzo smakowały pacjentom. Zdarzyło się to ok. 14 kwietnia 1894 roku. W biurze patentowym dokumenty złożono 31 maja 1895 r., a uzyskano rok później 15 maja nr 558393 (Google Patents).
Płatki z mlekiem były bardzo popularne wśród pacjentów sanatorium. W celu wzbogacenia smaku, bracia eksperymentowali z różnymi rodzajami ziaren. W 1906 r. Will Keith kierował finansami zakładu. Zdecydował się założyć własne przedsiębiorstwo i wypuścić je na rynek.