Nolberto Solano
Z Wikipedii
Nolberto Solano | ||
Imię i nazwisko | Nolberto Albino Solano Todco | |
Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1974 Callao, Peru |
|
Pseudonim | Nobby | |
Pozycja | pomocnik | |
Wzrost | 173 cm | |
Waga | 71 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | West Ham United | |
Numer | 4 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1993–1994 1994-1997 1997-1998 1998-2004 2004-2005 2005-2007 2007- |
Municipal Lima Sporting Cristal Boca Juniors Newcastle United Aston Villa Newcastle United West Ham United |
? (?) 77 (31) 32 (5) 214 (38) 47 (9) 58 (8) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1994–2005 | Peru | 76 (18) |
Nolberto "Nobby" Albino Solano Todco (ur. 12 grudnia 1974 roku w Callao, Peru). Reprezentant tego kraju w piłce nożnej.
W swojej ojczyźnie jest tak bardzo ceniony, że wydano znaczki z jego podobizną. Kariera Solano rozpoczęła się w 1993 roku w lokalnej drużynie piłkarskiej. Rok później przeszedł do zespołu Sporting Cristal, w którym występował do roku 1997. Zdobył mistrzostwo kraju oraz awansował do finału Copa Libertadores. Następnym etapem kariery był transfer do Boca Juniors, gdzie został wypatrzony przez scoutów Newcastle United. Na wyspach zadebiutował w meczu przeciwko Chelsea w roku 1998. W 2001 roku podpisał nowy kontrakt, na 5 lat. Jednak ówczesny manager, Sir Bobby Robson, był niezadowolony z faktu, iż Nobby często wyjeżdża na zgrupowania reprezentacji, choć przy zawieraniu nowego kontraktu obiecał rozstać się z drużyną narodową. Bardzo długie wyjazdy na zgrupowania w odległej ojczyźnie kolidowały z rozgrywkami wskutek czego Solano w styczniu 2004 roku został sprzedany do Aston Villi. W drużynie z Birmingham był jednym z najlepszych strzelców i został wybrany najlepszym graczem roku. Jednak przyszedł czas na powrót na stare śmieci. W sezonie 2005/2006 zdobył dla Newcastle United 6 bramek, a w 2006/2007 - 2. Latem 2007 Solano zmienił barwy klubowe i z powodów rodzinnych przeszedł do stołecznego West Ham United.
W drużynie narodowej Peru zagrał 70 razy. W czerwcu 2005 roku zakończył karierę reprezentacyjną.
1 Green • 2 Neill • 3 McCartney • 4 Gabbidon • 5 Ferdinand • 6 Upson • 7 Ljungberg • 8 Parker • 9 Ashton • 10 Bellamy • 11 Etherington • 12 Cole • 14 Paintsil • 15 Solano • 16 Noble • 17 Mullins • 18 Spector • 19 Collins • 20 Faubert • 21 Wright • 22 Stokes • 23 Walker • 24 Dailly • 25 Zamora • 27 Davenport • 28 Reid • 29 Bowyer • 30 Tomkins • 31 Štěch • 32 Dyer • 33 Quashie • 34 Boa Morte • 37 Camara • trener: Curbishley