Nazareńczycy
Z Wikipedii
Nazareńczycy (niem. Nazarener) - stowarzyszenie malarzy niemieckich i austriackich, opozycyjne wobec malarstwa akademickiego. Powstało w Wiedniu w 1809 jako Lukasbund (Bractwo Św. Łukasza). W 1810 przeniosło się do Rzymu, za siedzibę obierając opuszczony klasztor franciszkański San Isidoro i przybierając ostateczną nazwę. Odrzucali zasady sztuki neoklasycystycznej i barokowej, dążyli do stworzenia nowej narodowej sztuki niemieckiej i odrodzenia malarstwa religijnego.
Pierwszymi członkami ruchu byli: Johann Friedrich Overbeck, Franz Pforr, Konrad Hottinger, Ludwig Vogel. Później dołączyli: Philipp Veit, Peter von Cornelius, Josef Sutter, Ludwig Schnorr von Carolsfeld, Josef Wintergerst i Wilhelm von Schadow i wielu innych.
[edytuj] Malarze
- Carl Joseph Begas
- Franz Ludwig Catel
- Peter von Cornelius
- Ernst Deger
- Konrad Eberhard
- Marie Ellenrieder
- Johann Jakob Fink
- Joseph Anton Fischer
- Gebhard Flatz
- Carl Philipp Fohr
- Joseph Führich
- Heinrich Maria Heß
- Konrad Hottinger
- Franz Ittenbach (1813-1879)
- Johannes Kaspar (1822-1885)
- Wilhelm von Kaulbach
- Joseph Anton Koch
- Leopold Kupelwieser
- Andreas Müller (1811-1890)
- Karl Müller (1818-1893)
- Ferdinand Olivier
- Friedrich Olivier
- Johann Friedrich Overbeck
- Johann David Passavant
- Franz Pforr
- Johann Anton Ramboux
- Theodor Rehbenitz
- Wilhelm von Schadow
- Johann Scheffer von Leonhartshof
- Julius Schnorr von Carolsfeld
- Ludwig Schnorr von Carolsfeld
- Johann von Schraudolph
- Claudius Schraudolph
- Eduard von Steinle
- Josef Sutter
- Philipp Veit
- Ludwig Vogel
- Josef Wintergerst
[edytuj] Źródła
