Napady Brunsa
Z Wikipedii
Napady Brunsa (zespół Brunsa, ang. Bruns' syndrome) – zespół neurologiczny spowodowany obecnością guza lub torbieli w komorze IV mózgu albo w linii środkowej móżdżku i III komory. Objawy występują po zmianie pozycji głowy, gdy zmiana (torbiel, guz) zamyka przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego w układzie komorowym mózgu. Na obraz kliniczny napadów Brunsa składają się:
- silne bóle głowy
- gwałtowne wymioty, często niepoprzedzone mdłościami
- zaburzenia równowagi, zawroty głowy.
Jako pierwszy związek między objawami a zmianą postawy ciała zauważył niemiecki neurolog Ludwig Bruns (1858-1916)[1][2].
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 642. ISBN 83-200-3244-X.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Bruns' syndrome w bazie Who Named It