Ludwig Bruns
Z Wikipedii
Ludwig Bruns (ur. 25 czerwca 1858, zm. 9 listopada 1916) – niemiecki neurolog. Pochodził z Hanoweru, studiował medycynę w Getyndze i Monachium. Doktorat otrzymał w 1882 roku. Został asystentem Eduarda Hitziga (1839-1907) w przytułku dla obłąkanych w Nietleben oraz w klinice psychiatrycznej i neurologicznej w Halle. W późniejszym czasie pracował razem z Carlem Westphalem (1833-1890) i Hermannem Oppenheimem (1858-1919) w berlińskim szpitalu Charité. Bruns utrzymywał bliskie kontakty z Oppenheimem do końca swojej kariery naukowej. Po powrocie do Hanoweru został profesorem neurologii. Bruns był pierwszym dyrektorem Niemieckiego Towarzystwa Neurologów.
[edytuj] Prace
- Die Geschwülste des Nervensystems. Berlin, 1897; 2nd edition, 1907.
- Die Hysterie im Kindesalter.[w:] Slg Abh Nervenkrkh; Halle an der Saale, 1897.
- Die traumatischen Neurosen. Wiedeń, 1901.
- Handbuch der Nervenkrankheiten im Kindesalter. Z Augustem Cramerem (1860-1912). Berlin, 1912.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Ludwig Bruns w bazie Who Named It