Mikołaj V Karniowski
Z Wikipedii
Mikołaj V Karniowski (ur. ok. 1409, zm. 1452) – książę karniowsko-raciborski od 1424 r., w wyniku podziału w 1437 r. w Karniowie, Bruntalu, Pszczynie, Rybniku i Wodzisławiu, w 1447 r. zastawienie Bruntala.
Mikołaj V był młodszym synem księcia karniowsko-raciborskiego Jana II Żelaznego i Heleny Litewskiej.
W 1424 r. zmarł ojciec księcia Jan II, a księstwo w związku z małoletniością jego synów znalazło się początkowo pod rządami regencji, na czele której stanęła Helena Litewska. Samodzielną władzę Mikołaj V objął zapewne po osiągnięciu zgodnie ze zwyczajem szesnastego roku życia.
13 maja 1433 roku w bitwie pod Trzebnicą pokonał wojska księcia głogóweckiego Bolka V.
Z nieznanych przyczyn Mikołaj V wraz ze swym starszym bratem Wacławem II aż do 1437 r. nie podzielili się władzą pozostając jako tzw. bracia niedzielni. Ostatecznie Mikołaj otrzymał część księstwa z miastami: Karniowem, Bruntalem, Pszczyną, Rybnikiem i Wodzisławiem. Około 1440 r. do księstwa udało się jeszcze dodatkowo dołączyć Cvilin.
W przeciwieństwie do ojca, który stał wiernie przy kolejnych królach czeskich Mikołaj V politycznie zbliżył się do Polski zawierając w 1447 r. nawet układ o ścisłej współpracy.
Będąc w tarapatach finansowych został zmuszony do zastawienia w 1447 r. Hyncikowi z Vrbna części ziemi karniowskiej z Bruntalem. Obszar ten nigdy już miał nie powrócić do dzierżaw Przemyślidów.
Mikołaj V był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną była Małgorzata Clema von Elguth, drugą pochodzącą z Polski Barbara Rockenberg. Z obu małżeństw książę pozostawił potomstwo – z Małgorzaty synów Jana i Wacława, oraz córkę Barbarę (wydaną za Jana IV Oświęcimskiego) – z Barbary córkę Małgorzatę (wydaną za księcia zatorskiego Kazimierza i zmarłego we wczesnym dzieciństwie syna Mikołaja.
Mikołaj V zmarł w 1452 r. i został pochowany zapewne w Karniowie.
Poprzednik Jan II Żelazny |
Książę karniowski 1424-1452 do 1437 razem z bratem |
Następca Wacław II regent |
Poprzednik Jan II Żelazny |
książę raciborski 1424-1437 razem z bratem Wacławem II |
Następca Wacław II |