Miguel Calero

Z Wikipedii

Miguel Ángel Calero Rodríguez (ur. 14 kwietnia 1971 w Ginebra Valle) piłkarz kolumbijski grający na pozycji bramkarza. Mierzy 189 cm, waży 82 kg. Nosi przydomki "El Miguelon" oraz "El Show".

[edytuj] Kariera klubowa

Calero jest wychowankiem klubu Deportivo Cali. Do pierwszego składu drużyny trafił w 1992 roku i wtedy to w wieku 22 lat zadebiutował w Copa Mustang. W pierwszym sezonie gry z tym klubem zajął 3. miejsce w lidze. Kolejny sukces z Deportivo osiągnął dopiero w 1996 roku, gdy wywalczył z tym klubem swoje pierwsze w karierze mistrzostwo kraju. W 1997 wystąpił ze swoim klubem w Copa Libertadores, jednak nie odniósł z nim większych sukcesów, gdyż klub zajął ostatnie miejsce w grupie. W klubie z Cali Calero grał do końca roku 1997 i wtedy zajął z nim 5. pozycję w lidze.

Na początku roku 1998 Calero został pierwszym bramkarzem klubu Atletico Nacional Medellin. Rok później wywalczył swoje drugie w karierze mistrzostwo i jednocześnie pierwsze po 5 latach dla Nacionalu. W 2000 roku wystąpił z klubem w Copa Libertadores, jednak występ klubu w tym pucharze był nieudany. Atletico Nacional zajął ostatnie, 4. miejsce w grupie. Sukcesem klubu było za to drugie w historii wywalczenie Copa Merconorte, jednak w finałowych meczach przeciwko Millonarios Bogota Calero już nie grał, gdyż w połowie 2000 roku zmienił klub.

Nowym klubem w karierze Miguela został meksykański Pachuca CF. Jako podstawowy bramkarz tej drużyny zdobył w sezonie 2000/2001 mistrzostwo Meksyku. W kolejnych latach klub z Calero w składzie odnosił kolejne sukcesy. W 2002 roku wygrał CONCACAF Champions Cup, a sam Calero był jednym z bohaterów finałowego meczu przeciwko Monarcas Morelia, które Pachuca wygrała 1:0. W 2003 roku Calero był jednym z głównych autorów zdobycia kolejnego mistrzostwa Meksyku (swojego drugiego w karierze). Na kolejne sukcesy Calero wraz z kolegami z drużyny musieli poczekać do 2006 roku i wtedy to Pachuca najpierw w maju wywalczyła mistrzostwo Meksyku fazy Clausura, w listopadzie osiągnęła duży sukces w Copa Sudamericana. Doszła do finału, a tam po dwumeczu (2:1 1:1) z chilijskim Colo-Colo Santiago mogła czuć się zdobywcą kolejnego trofeum w historii klubu.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1992	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1993	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1994	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1995	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	24	0
1995/96	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1996/97	Deportivo Cali	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1998	Atletico Nacional Medellin	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
1999	Atletico Nacional Medellin	Kolumbia	Copa Mustang	22	0
2000	Atletico Nacional Medellin	Kolumbia	Copa Mustang	?	0
2000/01	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	29	0
2001/02	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	31	0
2002/03	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	30	0
2003/04	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	35	0
2004/05	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	33	0
2005/06	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México	33	0
2006/07	Pachuca CF	Meksyk	Primera División de México
			Łącznie w meksykańskiej Primera Division	191	0

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W 1992 roku Calero był członkiem olimpijskiej reprezentacji Kolumbii na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie. Był tam pierwszym bramkarzem reprezentacji, jednak Kolumbijczycy zdobyli zaledwie jeden punkt po remisie z Katarem i zajęli ostatnie miejsce w grupie.

W pierwszej reprezentacji Kolumbii Calero zadebiutował 17 czerwca 1995 roku w wygranym 1:0 meczu z Nigerią, rozegranym w ramach US Cup.

W 1998 roku selekcjoner reprezentacji, Hernan Dario Gomez powołał Calero do 22-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam Miguel był jednak dopiero trzecim bramkarzem w hierarchi za Óscarem Córdobą i Faridem Mondragónem i cały turniej obejrzał z ławki rezerwowych. Kolumbia zagrała na nim słabo, wygrała zaledwie jeden mecz z Tunezją (1:0) i zajęła 3. miejsce w grupie.

W 2001 roku Calero był członkiem zespołu, który wygrał turniej Copa América 2001. Także i tu był rezerwowym zawodnikiem dla Córdoby, który wystąpił we wszystkich meczach, także tym finałowym, wygranym 1:0 z Meksykiem.

Obecnie Calero jest jednym z czołowych bramkarzy reprezentacji i o miejsce w składzie walczy ze wspomnianym Córdobą, a także Luis Enrique Martínezem. Ma na swoim koncie ponad 40 meczów w reprezentacji A.