Michele Placido

Z Wikipedii

Michele Placido Włoski aktor telewizyjny, filmowy i teatralny (ur. 19 maja 1946 roku w Ascoli Satriano, Foggia, Apulia) - włoski aktor, scenarzysta i reżyser. Jego córką jest aktorka Violante Placido.. Pochodzi z ubogiej i wielodzietnej rodziny. Miał kłopoty z dyscypliną klasztornej szkoły, dokąd posłała go rodzina. W wieku 18 lat zgłosił się ochotniczo do pracy w policji, gdzie pracował przez trzy lata. Wstąpił do słynnej szkoły filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie. W 1969 roku zadebiutował na scenie w Szekspirowskiej sztuce "Sen nocy letniej". Na ekranie pojawił się po raz pierwszy w komedii Carlo Di Palmy "Teresa la ladra" (1972). Popularność zdobył rolą Giovanniego w melodramacie Mario Monicelli "Romans jakich wiele" /Romanzo popolare/ (1974) u boku Ornelli Muti. Postać Paolo Passeri w komedii satyrycznej Marco Bellocchio "Marsz triumfalny" /Marcia trionfale/ (1976) przyniosła mu nagrodę Srebrnej Taśmy, którą potem otrzymał jeszcze za rolę Mario Aloia w dramacie "Pizza Connection" (1985) Damiano Damiani. Stał się laureatem Srebrnego Niedźwiedzia nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie za rolę w dramacie "Ernesto" (1979) Salvatore Samperi.

Dla jego życia osobistego najważniejszy był jednak film Bruna Gaburro "Rodzinne grzechy" /Peccati in famiglia/ (1975), w którym grał obok Simonetti Stefanelli, z którą się związał, a owocem ich zwiążku jest córka Violante Placido (ur. 1977r.).

Telewizyjna rola komisarza Corrado Cattaniego w czterech częściach serialu "Ośmiornica" (1984, 1985, 1987, 1989) uczyniła z niego gwiazdę o międzynarodowym rozgłosie. A sukces odsunął w cień inne role filmowe, także osiągnięcia sceniczne w klasycznym repertuarze.

W 1990 roku zadebiutował jako reżyser filmu "Pummarò". W 1995 roku odebrał nagrodę Special David za reżyserowany przez siebie dramat "Podróż zwana miłością" /Un Eroe borghese/, w którym też zagrał rolę Silvia Novembre. Natomiast za film "Del perduto amore" (1998), którego był reżyserem, scenarzystą i odtwórcą roli Dona Gerardo, na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1998 roku odebrał FEDIC Award.

To dzięki Michele Placido kariera aktorska Asi Argento nabrała rozpędu od momentu, gdy zagrała w dramacie "Le Amiche del cuore"(1992), którego scenarzystą i reżyserem był właśnie Placido. Zagrał w nim także postać Padre di simona.

Nadany w 2000 roku przez telewizję RAI oraz stację komercyjną Silvio Berlusconiego - Mediaset - dwuodcinkowy film telewizyjny o włoskim kapucynie z klasztoru San Giovanni Rotondo w Foggii, który nosił przez prawie pięćdziesiąt lat stygmaty - pt. "Ojciec Pio" /Padre Pio - Tra cielo e terra/ (2000) w reżyserii Giulio Base z Michele Placido w roli głównej, obejrzało kilkanaście milionów widzów.

[edytuj] Wybrana filmografia

2007: Ultimo padrino, L'jako Bernardo Provenzano
2007: Estrenando sueños
2007: Piano, solo jako Giovanni
2006: Kajman jako Marco Pulici / Silvio Berlusconi
2006: Arrivederci amore, ciao
2006: Karol - papież, który pozostał człowiekiem jako Papieski lekarz Renato Buzzonetti
2005: Liolà
2004: Odore del sangue, L jako Carlo
2004: Amore ritorna, L jako Dottor Bianco
2004: Estrenando sueños
2003: Posto dell'anima, Il jako Salvatore
2003: Soraya jako Mattei
2002: Searching for Paradise jako Giorgio Mattei
2002: Sequestro Soffiantini, Il jako Giuseppe Soffiantini
2001: Tra due mondi jako Uzeda
2000: Ojciec Pio: Między niebem a ziemią jako Padre Pio da Pietralcina
2000: Liberate i pesci! jako Michele Verrio
1999: Terra bruciata jako Brat Salvatore
1999: Balia, La jako Belli Estate Patient
1990: Morderczy Afganistan (Afganskij izlom) jako Major Bandura
1984: "La Piovra"(Ośmiornica) jako komisarz Corrado Cattani