Ludwik IV Henryk Burbon-Condé

Z Wikipedii

Ludwik IV Henryk Burbon, fr. Louis IV Henri de Bourbon-Condé (ur. 18 sierpnia 1692 w Wersalu, zm. 27 stycznia 1740 w Chantilly) - regent Francji i szef rady państwa od grudnia 1723 roku, gdy zmarł poprzedni regent Filip II Burbon-Orleański, do czerwca 1726 roku, kiedy wycofał się do swej posiadłości w Chantilly.

Urodził się jako najstarszy syn Ludwika III Burbna, księcia de Condé (1668–1710), i Ludwiki Franciszki Burbon, mademoiselle de Nantes (1673–1743), nieślubnej córki króla Ludwika XIV. Był prawnukiem Ludwika II Burbona, znanego jako Wielki Kondeusz, który zmarł w 1687.

Był dwukrotnie żonaty. 9 lipca 1713 poślubił Marię Annę Burbon-Conti (1689–1720), córkę Franciszka Ludwika Burbona, księcia de Conti. Para nie miała dzieci. 23 lipca 1728 ożenił się po raz drugi, z Karoliną (Caroliną lub Charlottą) Hesse-Rotenburg (1714–1741). Para ta miała jednego syna - Ludwika V Józefa Burbona, następnego księcia de Condé (1736–1818), który był dowódcą tzw. "Armii Kondeusza", podczas rewolucji francuskiej.

Lecz najwiekszy wpływ na niego miała jego metresa - Markiza de Prie, i to dzięki niej np. królową Francji została Maria Leszczyńska, córka byłego króla Polski - Stanisława Leszczyńskiego.

Poprzednik Ludwik III

Książę Condé 1710-1740

Następca Ludwik V Józef