LRAC F1
Z Wikipedii
Lance-Roquettes AntiChar de 89 mm modèle F1 (LRAC F1) - francuski granatnik przeciwpancerny wprowadzony do uzbrojenia w latach 70.
Granatnik LRAC F1 składa się z dwóch części. Przednia, wielokrotnego użytku, tworzy krótką wyrzutnię do której przyłączony jest celownik, dwójnóg, oporę naramienną i mechanizm spustowy. Drugą cześć wyrzutni stanowi pocisk w kontenerze który jest dołączany przed strzałem do wyrzutni.
Wyrzutnia i kontener pocisku wykonane są z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym. Przed strzałem z zasobnika pocisku zdejmuje się przednia ściankę po czym przyłącza się go do wyrzutni. Następnie zdejmowana jest tylna pokrywa zasobnika pocisku. Celowanie przy pomocy celownika optycznego APX M309 o trzykrotnym powiększeniu i nastawach 100-1000 m.
Odpalenie pocisku rakietowego elektryczne, po naciśnięciu dźwigni spustowej induktor elektromagnetyczny generuje impuls powodujący odpalenie zapłonnika silnika rakietowego. Pocisk napędzany jest silnikiem prochowym. Ładunek silnika został dobrany w ten sposób, aby jego spalanie zakończyło się przed opuszczeniem przez pocisk wyrzutni.
Podstawowym rodzajem amunicji do granatnika LRAC F1 jest kumulacyjny pocisk przeciwpancerny z zapalnikiem piezoelektrycznym o przebijalności 400 mm RHA. Poza tym stosowany jest pocisk przeciwpancerno-odłamkowy o przebijalności 100 mm RHA, rażący po wybuchu 1600 kulkami stalowymi, dymny i oświetlający.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
- Kaliber: 88,9 mm
- Masa: 8,2 kg
- Masa pocisku: 2,2 kg
- Długość: 1170/1600 mm
- Prędkość początkowa pocisku: 300 m/s
- Donośność: 300 m
- Przebijalność: 400 mm
[edytuj] Bibliografia
- Szymański, Jacek i Woźniak, Ryszard. Granatniki przeciwpancerne (II). Nowa Technika Wojskowa. 1995, Nr. 12, s. 14-16. ISSN 1230-1655.