Lionel Jospin
Z Wikipedii
Lionel Jospin ur. 1937 |
|
![]() |
|
165. Premier Republiki Francuskiej | |
Okres urzędowania | od 3 czerwca 1997 do 6 maja 2002 |
Przynależność polityczna | Partia Socjalistyczna |
Poprzednik | Alain Juppé |
Następca | Jean-Pierre Raffarin |
Lionel Jospin (ur. 12 lipca 1937 w Meudon), czyt. żospę – francuski polityk socjalistyczny, premier Francji w latach 1997-2002, kandydat Partii Socjalistycznej na prezydenta Francji w 1995 i 2002 roku.
Jest absolwentem École nationale d'administration, w latach 1965-1970 pracował w ministerstwie spraw zagranicznych. W 1971 r. wstąpił do partii socjalistycznej i został jej przywódcą w 1981 r., gdy François Mitterrand został prezydentem Francji i wyznaczył nowego lidera partii. W latach 1988-1992 był ministrem edukacji. W latach 1970-1988 wykładał także ekonomię w koledżu.
Członek francuskiego Zgromadzenia Narodowego, w latach 1978-1986 jako deputowany z Paryża, potem departamentu Haute-Garonne (1986-1988). W 1995 r. startował w wyborach prezydenckich, minimalnie przegrywając z Jacquesem Chirakiem. Gdy Chirac rozpisał przedwczesne wybory parlamentarne w 1997 r., wygrał je w koalicji z Zielonymi, komunistami i innymi ugrupowaniami lewej strony sceny politycznej, zostając premierem kraju.
Pomimo opinii twardego socjalisty i przedwyborczych obietnic złagodzenia konserwatywnych reform gospodarczych przystąpił do częściowej prywatyzacji własności państwowej, obniżył stawkę VAT oraz podatki od dochodu i zysku. Jego rząd wprowadził jednak 35-godzinny tydzień pracy i zapewnił dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne dla najbiedniejszych. Na scenie europejskiej wspierał wprowadzenie euro i sprzeciwiał się centralizacji władzy w Unii Europejskiej.
Jospin od początku promował udział kobiet w polityce i przeforsował zapis o partnerstwie cywilnym dwóch osób, niezależnie od płci (był jednak przeciwny małżeństwom homoseksualnym). W trakcie jego kadencji bezrobocie we Francji spadło o 900 tys. osób, głównie dzięki korzystnej koniunkturze gospodarczej.
Skrajna lewica krytykowała Jospina za liberalne reformy ekonomiczne, chociaż były odległe od oczekiwań ugrupowań prawicowych i środowisk biznesowych.
Ponownie startował w kampanii prezydenckiej w 2002 r., zajmując trzecie miejsce za Chirakiem i reprezentantem skrajnej prawicy, liderem Frontu Narodowego Jean-Marie Le Penem i nie przechodząc tym samym do drugiej tury wyborów. W kwietniu 2002 r. zrezygnował z czynnego uprawiania polityki.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Michel Debré • Georges Pompidou • Maurice Couve de Murville • Jacques Chaban-Delmas • Pierre Messmer • Jacques Chirac • Raymond Barre • Pierre Mauroy • Laurent Fabius • Jacques Chirac • Michel Rocard • Édith Cresson • Pierre Bérégovoy • Édouard Balladur • Alain Juppé • Lionel Jospin • Jean-Pierre Raffarin • Dominique de Villepin • François Fillon
W dniu powstania
Pierre Arpaillange • Pierre Bérégovoy • Jean-Pierre Chevènement • Édith Cresson • Michel Delebarre • Roland Dumas • Michel Durafour • Maurice Faure • Roger Fauroux • Lionel Jospin • Pierre Joxe • Jack Lang • Louis Le Pensec • Louis Mermaz • Henri Nallet • Jacques Pelletier • Jean Poperen • Paul Quilès • Michel Rocard
Późniejsi członkowie rządu
Louis Besson • Hubert Curien • Claude Evin • Philippe Marchand • Jean-Marie Rausch • Jean-Pierre Soisson
W dniu powstania
Martine Aubry • Edqige Avice • Pierre Bérégovoy • Jean-Louis Bianco • Frédérique Bredin • Édith Cresson • Hubert Curien • Michel Delebarre • Roland Dumas • Roger Fauroux • Lionel Jospin • Pierre Joxe • Brice Lalonde • Jack Lang • Louis Le Pensec • Philippe Marchand • Louis Mermaz • Henri Nallet • Jean Poperen • Paul Quilès • Jean-Pierre Soisson
W dniu powstania
Claude Allègre • Martine Aubry • Marie-George Buffet • Jean-Pierre Chevènement • Jean-Claude Gayssot • Élisabeth Guigou • Lionel Jospin • Louis Le Pensec • Alain Richard • Dominique Strauss-Kahn • Catherine Trautmann • Daniel Vaillant • Hubert Védrine • Dominique Voynet • Émile Zuccarelli
Późniejsi członkowie rządu
Yves Cochet • Laurent Fabius • Jean Glavany • Jack Lang • Marylise Lebranchu • François Patriat • Jean-Jack Queyranne • Michel Sapin • Christian Sautter • Roger-Gérard Schwartzenberg • Catherine Tasca
Poprzednik François Mitterrand |
Przewodniczący Francuskiej Partii Socjalistycznej | Następca François Hollande |