Lex perfecta
Z Wikipedii
Lex perfecta (dosł. prawo doskonałe), to norma prawna opatrzona sankcją nieważności. Oznacza to, że skutki postępowania zostaną cofnięte i nie wywołają zamierzonych skutków prawnych.
Przykładem może być nieprawidłowe sporządzenie testamentu, np. w formie wydruku komputerowego. Nie dochowanie przewidzianej przez prawo formy sporządzenia testamentu spowoduje jego nieważność i niemożność powoływań się nań.
Zobacz też: lex plus quam perfecta, lex minus quam perfecta, lex imperfecta
elementy składowe normy według koncepcji trójczłonowej budowy norm: hipoteza • dyspozycja • sankcja
elementy składowe normy według koncepcji norm sprzężonych: zakres stosowania (adresat • okoliczności) • zakres normowania
norma sankcjonowana • norma sankcjonująca • norma postsankcjonująca • norma interwencyjna
norma merytoryczna • norma kompetencyjna
normy ogólne • normy jednostkowe • normy generalne • normy indywidualne
normy abstrakcyjne • normy konkretne
lex plus quam perfecta • lex perfecta • lex minus quam perfecta • lex imperfecta