Lennox Miller
Z Wikipedii
Lennox Miller (8 października 1946 - 8 listopada 2004), lekkoatleta jamajski, czołowy sprinter świata pod koniec lat 60., medalista olimpijski.
Na olimpiadzie w Meksyku 1968 zdobył srebrny medal w biegu na 100 m, przegrywając jedynie z Amerykaninem Jimem Hinesem; cztery lata później w Monachium 1972 stanął na trzecim stopniu podium w tej samej konkurencji, za reprezentantem ZSRR Borzowem i Amerykaninem Taylorem.
W składzie zespołu uniwersyteckiego Uniwersytetu Południowej Kalifornii ustanowił rekord świata w biegu sztafetowym 4x110 jardów (38,6; 1967, razem z O.J. Simpsonem, Earlem McCullouchem i Fredem Kullerem). Zdobywał kilkakrotnie mistrzostwo akademickie USA. Po studiach (Szkoła Stomatologii na Uniwersytecie Południowej Kalifornii) pracował przez 30 lat jako dentysta w Pasadenie (Kalifornia).
Jego córka Inger kontynuowała tradycje sportowe, sięgając po złoto olimpijskie dla Stanów Zjednoczonych w Atlancie 1996, (sztafeta 4 x 100 m), a także kilka medali lekkoatletycznych mistrzostw świata (w tym złoto na 200 m i srebro na 100 m 1999).
