Kwas glukuronowy
Z Wikipedii
Kwas glukuronowy | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Wzór sumaryczny | C6H10O7 HOOC-C5H9O5 |
||||
SMILES | C1(C(C(OC(C1O)O)C(=O)O)O)O | ||||
Masa molowa | 194,139 g/mol | ||||
Wygląd | krystaliczne ciało stałe | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 576-37-4 | ||||
Właściwości | |||||
Temperatura topnienia | 160 °C (433,15 K; ±2°) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xi - drażniący |
||||
Zwroty ryzyka | R: 36/37/38 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-37/39 | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Kwas glukuronowy, kwas alfa-D(+)-glukuronowy, (z gr. γλυκερός - słodki) - kwas cukrowy, pochodna glukozy zawierająca grupę karboksylową (-COOH) przy atomie węgla C6 glukozy o wzorze HOOC-C5H9O5. Należy do przedstawicieli kwasów uronowych.
Powstaje w reakcji utleniania glukozy. Bierze udział w procesach detoksykacji (biotransformacji ksenobiotyków). W wątrobie człowieka łączy się z ksenobiotykami i słabo rozpuszczalnymi metabolitami (jak np. bilirubina, sterole) przechodząc w glukuronidy, następnie wydalane z moczem. Otrzymywany jest z gumy arabskiej. Znajduje zastosowanie jako środek przeciwreumatyczny. Jest składnikiem mukopolisacharydów, kwasu hialuronowego, glikoprotein, hemiceluloz oraz glukuronidów.
[edytuj] Właściwości
- ciało stałe rozpuszczalne w wodzie i alkoholu etylowym, w gorącej wodzie przechodzi w lakton