Kurtyna Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Z Wikipedii
Kurtyna Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – to wielki olejny obraz dzieło Henryka Siemiradzkiego o wymiarach 11,9 na 9,6 metra, namalowany na lnianym płótnie rozciągniętym na drewnianym blejtramie.
Na jej środku pojawia się Natchnienie kojarzące Piękno z Prawdą, poniżej Komedia w towarzystwie błazna. Z lewej strony stoi odziana w ciemną szatę Tragedia i spogląda na Erosa płaczącego nad urną z Ukochanym Sercem. Po prawej Zbrodnie, Występek, Furie i Widma. Kompozycję uzupełnia Psyche uwalniająca się od zmysłowości, Muzyka i Śpiew oraz orszak wokół pomnika Terpsychory. Po raz pierwszy podniesiono kurtynę w dniu 18 kwietnia 1894 roku w Teatrze Miejskim (dzisiaj Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie) podczas wystawiania sztuki Józefa Blizińskiego „Chwast”. Na cześć dzieła Siemiradzkiego grała orkiestra 13. pułku piechoty i śpiewał chór Towarzystwa Muzycznego. W prasie krakowskiej pojawił się dokładny opis dzieła z objaśnieniami samego malarza. Siemiradzki pracę przy kurtynie wykonał po kosztach własnych, nie żądając honorarium. Miasto zapłaciło za nią 15 tys. złotych reńskich.
