Korabl-Sputnik 5
Z Wikipedii
Korabl-Sputnik 5 | |
Inne nazwy | Sputnik 10, Wostok 3KA 2 |
Zaangażowani | OKB-1 (obecna RKK Energia), ZSRR |
Indeks COSPAR | 1961-009A |
Rakieta nośna | Wostok 8K72K |
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
Orbita (docelowa, początkowa) |
|
Perygeum | 164 km |
Apogeum | 230 km |
Okres obiegu | 88,42 min |
Nachylenie | 64,9° |
Mimośród | 0,005015 |
Czas trwania | |
Początek misji | 25 marca 1961 (05:54:00 GMT) |
Koniec misji | 25 marca 1961 |
Powrót do atmosfery | 26 marca 1961 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 4695 kg |
Korabl-Sputnik 5 - testowy radziecki statek kosmiczny, piąty, ostatni, prototyp statków Wostok, drugi w konfiguracji 3KA - całkowicie przygotowanej do lotu człowieka - którą miesiąc później, 4 kwietnia 1961, poleciał Jurij Gagarin. Wyniósł na orbitę psa "Gwiazdeczkę" i manekina. Jednym z ważniejszych celów tej misji, było sprawdzenie systemów łączności radiowej i głosowej ze statkiem na orbicie.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg misji
Wszystkie transmitowane komunikaty z i do statku zostały nagrane wcześniej. Jednym z komunikatów był nagrany przez szefa kosmonautów, Nikołaja Kamanina, teskt "Kedr", [nazwa kodowa kosmonautów programu Wostok] ja "Zaria", [nazwa kodowa centrum dowodzenia] sprawdzenie nadawania: 1, 2, 3, 4, 5. Jak mnie odbierasz? Ja "Zaria". Odbiór.[1]
Na godzinę przed startem pojawiła się sygnalizacja usterki w trzecim członie rakiety. Siergiej Korolow, po konsultacjach z Kosbergiem, postanowił kontynuować start.[2] Po pomyślnym wystrzeleniu i wykonaniu jednego okrążenia Ziemi, kapsuła powrotna oddzieliła się od reszty statku i weszła w atmosferę. 18 minut po starcie, już z orbity, otrzymano pierwsze sygnały ze statku. Trzema samolotami Ił-14 do Moskwy wrócili hospitujący start oficerowie wojska i kosmonauci, łącznie 34 osoby. Tuż przed odlotem otrzymali wiadomość, że lądowanie kapsuły nastąpiło koło wsi Bolszaja Sosnowa (ang. Bolshaya Sosnova), około godziny 7:40. Manekin, "Iwan Iwanowicz", został katapultowany wcześniej i wylądował na spadochronie. Odebrano silne sygnały z radionadajników statku oraz poprawny sygnał otworzenia spadochronu.
[edytuj] Odzyskanie kapsuły powrotnej
Znalezienie i odzyskanie kapsuły powrotnej sprawiło Sowietom dużo problemów, głównie z powodu śnieżnych zamieci przechodzących nad terenem lądowania. Opis akcji poszukiwawczej zachował się we wspomnieniach Efimowa[3], pracownika zakładów Zwiezda, odpowiedzialnego za skafander kosmiczny.
„ | Ekipę mającą dostać się do kapsuły stanowiło siedmiu ludzi. Wysłano ich do Kujbyszewa. Burza śnieżna opóźniała ich odlot do miejsca lądowania kapsuły, gdy niespodziewanie zostali wezwani na wojskowe lotnisko w Kriażu, daleko od Kujbuszewa. Stamtąd mieli lecieć do Iżewska. Podczas lotu, około 14 czasu lokalnego, poprzez radio otrzymali wiadomość, że statek i makieta kosmonauty, "Iwan Iwanowicz", wylądowały niedaleko wioski Bolszaja Sosnowka, około 80 km od Iżewska, "za hydroelektrownią "Wotkinskaja". Z powodu śnieżnych zamieci, ekipa poszukiwawcza nie zdołała wylądować śmigłowcem w pobliżu kapsuły. Do ochrony miejsca lądowania zrzucono 30 spadochroniarzy. Zapasy dla nich, również zrzucane z powietrza, zostały rozproszone przez silny wiatr. Spadochroniarze pozostali przy kapsule na noc. Następnego ranka, 26 marca, wysłano na miejsce lądowania czteromiejscowy samolot. Jednak przy starcie doszło do poślizgu i samolot, ze złamaną płozą, wyrzuciło w śnieżną zaspę. Kolejny samolot wystartował pomyślnie i wylądował, wraz z trzema członkami ekipy poszukiwawczo-ratunkowej, blisko kapsuły, we wsi Bolszaja Sosnowka. Na terenach tych było ponad 1,5 m śniegu, co uniemożliwiało normalne dojście do miejsca lądowania. Problem rozwiązali mieszkańcy wsi, którzy dostarczyli konny zaprzęg. Kapsuła leżała w wąskim parowie, obok leżał spadochron. Jeden z ratowników pozostał przy kapsule, a pozostali dwaj udali się na poszukiwania manekina kosmonauty. Znaleziono go nieopodal, przy strumieniu, na niewielkim kawałku niezalesionej ziemi. Spadochron częściowo wisiał na drzewie. | ” |
Efimow opisuje również oburzenie mieszkańców wsi, którzy skarżyli się, że spadochroniarze nie pozwolili im udzielić pomocy człowiekowi w skafandrze kosmicznym. Mieszkańcy nie wierzyli zapewnieniom żołnierzy, że w skafandrze znajduje się manekin. Aby ich uspokoić, zezwolono jednemu z członków starszyzny na podejście do "Iwana Iwanowicza" i dotknięcie jego gumowej twarzy. To usatysfakcjonowało mieszkańców i wrócili oni do swoich normalnych spraw.
[edytuj] Bibliografia
Przypisy
- ↑ Strona domowa Svena Grahna
- ↑ Encyclopedia Astronautica
- ↑ Russian Space History, Katalog sprzedaży 6516 w Sotheby, 11 grudnia 1993, obiekt 10 via strona domowa Svena Grahna
Bezzałogowe loty testowe
Korabl-Sputnik 1 • Korabl-Sputnik 2 • Korabl-Sputnik 3 • Korabl-Sputnik 4 • Korabl-Sputnik 5
Loty załogowe
Wostok 1 • Wostok 2 • Wostok 3 • Wostok 4 • Wostok 5 • Wostok 6