Kość międzyciemieniowa
Z Wikipedii
Kość międzyciemieniowa (kość Inkasów, kość Inków, łac. os incae tripartitium, os interparietale) – rzadki wariant budowy anatomicznej kości czaszki, polegający na obecności dodatkowej kości okolicy potylicznej, odpowiadającej górnej części łuski kości potylicznej. Kość ta połączona jest z kością potyliczną szwem potylicznym poprzecznym (sutura occipitalis transversa). Nazwa kości Inkasów (Inków) wzięła się stąd, że na czaszkach znajdywanych w Peru ten wariant stwierdzano szczególnie często.
[edytuj] Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka, tom I, anatomia ogólna, kości, stawy, więzadła, mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999. ISBN 83-200-2375-0.
- Tsunheiko Hanihara, Hajime Ishida. Os incae: variation in frequency in major human population groups. J Anat. 198, Pt 2, 137–152. 2001. PMID 11273039.