Kinematografia
Z Wikipedii
Kinematografia – dziedzina działalności człowieka związana z produkcją filmów oraz ich rozpowszechnianiem i wyświetlaniem w kinach. Przemysł filmowy w poszczególnych krajach określa się mianem "kinematografii narodowej". Według definicji Bataille'a kinematografia jest sztuką poprawnego przekazywania idei drogą następstwa ożywionych obrazów[1].
Do niedawna największą kinematografią narodową była amerykańska związana z wytwórniami w Hollywood. Obecnie najwięcej filmów na świecie powstaje w Indiach. Ośrodek kinematograficzny w Bombaju określany jest często jako Bollywood. Produkuje się tam nie tylko najwięcej filmów, lecz także najdłuższe. Średnio indyjski film trwa około 3 godzin. Filmy indyjskie jednak, ze względu na ich kulturową specyfikę znane są prawie wyłącznie w Indiach. Trzecią wielką potęgą filmową staje się obecnie kinematografia chińska z ośrodkami produkcyjnymi w Hongkongu, Pekinie i Szanghaju. Tylko te trzy kinematografie - amerykańska, indyjska i chińska, posiadające ogromne obszary dystrybucji, są samowystarczalne tzn, nie potrzebują dotacji mecenasów państwowych i prywatnych. Inne kinematografie narodowe, ze względu na małe obszary dystrybucji kinowej i telewizyjnej, są najczęściej dofinansowywane przez rządy, fundacje i organizacje społeczne lub telewizje publiczne. Tak się dzieje w Polsce, gdzie istnienie kinematografii narodowej jest uzależnione od dotacji Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej a czasem publicznej telewizji. Zdecydowanie rzadziej produkcja jest finansowana przez telewizje prywatne lub sponsorów.
