Karol I Wojownik
Z Wikipedii
Karol I Wojownik (ur. 29 marca 1468 r. w Carignan - zm. 13 marca 1490 r. w Pinerolo), książę Sabaudii i Piemontu, hrabia Aosty i Maurienne 1482-1490, tytularny król Cypru i Jerozolimy 1485-1490, margrabia Saluzzo 1487 - 1490.
Syn Amadeusza IX z dynastii sabaudzkiej i Jolanty de Valois (1434 - 1478), córki króla Francji Karola VII. Wstąpił na tron po swoim bracie Filibercie w 1482. Jako małoletni, rządy rozpoczął pod opieką swego stryja Filipa II Sabaudzkiego, zwanego też Filipem Bez Ziemi. W 1485 roku[1] wdowa po jego stryju - Ludwiku Sabaudzkim, bezdzietna królowa Cypru - Charlotta odstąpiła mu swoje królestwo - odtąd książęta sabaudzcy i królowie sardyńscy nosili tytuł królów Cypru i Jerozolimy. W 1487 r. podbił alpejski markizat Saluzzo.
Jego żoną, poślubioną 1 kwietnia 1485 r., była Blanka (1472 - 1519), córka Wilhelma VIII, margrabiego Montferratu i Elisabetty Marii Sforzy. Jego jedynym dzieckiem był Karol II Jan Amadeusz.
Poprzednik Filibert I Myśliwy |
Książę Sabaudii 1482-1490 |
Następca Karol II Jan Amadeusz |