Juliusz Kolberg
Z Wikipedii
Juliusz Krzysztof Kolberg (ur. 7 lipca 1776 w Woldegk, zm. 5 września 1831 w Warszawie) - polski kartograf, mierniczy i geodeta, tłumacz polskiej poezji na niemiecki; ojciec Oskara.
Pochodził z Meklemburgii. Ukończył berlińską Akademię Budowlaną. Od 1817 roku był profesorem miernictwa i geodezji Uniwersytetu Warszawskiego i od 1818 roku pracował jako inspektor pomiarów Księstwa Warszawskiego.
Opublikował: Kartą pocztową i podróżną Król. polskiego i w. Ks. Poznańskiego (1817), Opisanie składu i użycia planimetru (1822), Teoryję rysowania gór (1825), Wzory rysowania map (1825), Atlas ośmiu województw (1827), Tabelę zamiany monet (1832), Kartę Królestwa Polskiego w 8 sekcyjach (1833), Porównanie miar i wag (1838). Skonstruował pierwszy polski planimetr.
Z Fryderyką z domu Mercoeur (zm. 1872) miał pięciu synów, w tym Oskara, Wilhelma i Antoniego. Pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
