Juan Borgia
Z Wikipedii
Juan Borgia, drugi książę Gandii, znany również jako Juan (Giovanni) de Candia Borgia (1474 - 14 czerwca 1497).
Juan urodził się w Rzymie jako syn papieża Aleksandra VIi jego kochanki Vanozzy Cattanei. Jego młodszymi braćmi byli: słynny kondotier Cezar Borgia oraz Joffre Borgia. Jego młodszą siostrą była Lukrecja Borgia. We wrześniu 1493 ożenił się z Hiszpanką - Marią Enriquez de Luna, która pierwotnie była zaręczona ze zmarłym przyrodnim bratem Juana - Pedro Luisem. Juan i Maria mieli dwoje dzieci:
- Juana Borja y Enriquez (znanego również jako Juan Borgia), trzeciego księcia Gandii, ojca świętego Franciszka Borgiasza,
- Franciscę de Jesus Borja, zakonnicę w Valladolid.
Otrzymał tytuł księcia Gandii i Sessy, Wielkiego Konstabla Neapolu, Papieskiego Ganfaloniera i Kapitana Generalnego oraz Zarządcy Świętego Piotra.
Został zamordowany 14 czerwca 1497, niedaleko miejsca, gdzie później powstał Piazza della Giudecca (w rzymskiem getcie). Spekulowano, że zabił go jego własny brat Cezar, który był zazdrosny o tytuły i wpływy Juana. Zmasakrowane ciało Juana zostało po jakimś czasie wyłowione z Tybru, za pasem Juana znajdował się nietknięty woreczek z 30 złotymi dukatami. Towarzysze Juana zostali zabici, i nie było innych świadków zbrodni. Po śmierci ukochanego syna papież pogrążył się w szczerym żalu. Korzystając z tej okazji Jacopo Sannazzaro bezdusznie nazwał papieża rybakiem ludzi.
Mimo, że nie ma dowodów potwierdzających tą tezę, Juan prawdopodobnie zmarł na rękach Antonio Pico della Mirandola, którego dom znajdował się nad Tybrem i który również miał młodą córkę - co miało wyjaśniać tajemniczą wyprawę Juana. Jak miał wyjaśnić Juan, wybierał się gdzieś, aby się rozerwać.
[edytuj] Ciekawostki
Juan jest jednym z bohaterów powieści Mario Puzo pt. Rodzina Borgiów.
