Jerzy Dzik
Z Wikipedii
Jerzy Dzik (ur. 25 lutego 1950 w Jedliczach) - paleontolog polski, ewolucjonista, profesor Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk i Uniwersytetu Warszawskiego, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.
Absolwent biologii Uniwersytetu Warszawskiego z 1973. Uczestnik, a od 1997 kierownik wypraw badawczych na Antarktydę (1975/1976), nad dolną Lenę (1987), w góry Karatau w Kazachstanie (1994 i 2006), Chin (1995), północnej Rosji (1997), Jakucji (2001). Z wyjątkiem biologicznej ekspedycji antarktycznej, wszystkie pozostałe poświęcone były badaniom paleontologicznym, przede wszystkim skamieniałości pierwszych zwierząt tkankowych z wendu i eksplozji kambryjskiej oraz kręgowcom jury. Autor m.in. kilkakrotnie wznawianego podręcznika paleontologii. Kierownik zespołu, który w Krasiejowie odkrył i przebadał cmentarzysko wielkich płazów i gadów triasowych, w tym najstarszych dinozaurów na świecie.
Podstawowym przedmiotem badań prof. Dzika są zespoły fauny przełomu prekambru i kambru.
Do głównych wyników badań prof. Dzika należy wykazanie, że powstanie szkieletu u zwierząt było efektem wzrostu drapieżnictwa w biocenozach wendu i wczesnego kambru, odkrycie najstarszego strunowca na świecie z wczesnego kambru oraz udowodnienie, że eksplozja kambryjska nie jest związana z przemianami biologicznymi biocenozy, lecz jest efektem powstania pancerzy u ówczesnych zwierząt i związanego z tym gwałtownego wzrostu szans na powstanie skamieniałości. Sformuował także szereg hipotez o pokrewieństwach fauny ediakarańskiej z późniejszymi taksonami fauny i o środowisku w jakim żyła fauna ediakarańska. Dokonał nowych rekonstrukcji ważnych w stratygrafii konodontów, przedstawił monograficzne opracowanie ewolucji łodzikowców i udowodnił przynależność hyolitów do mięczaków.
Książki:
- Dzieje życia na Ziemi. Wprowadzenie do paleobiologii (1992), 447 str., PWN, Warszawa (wyd. I na liscie bestsellerów 1992, II zmienione 1997, 515 str., III 2003, 523 str.)
- Ewolucja życia. Wielka Encyklopedia Geografii Świata (1997), Vol. 8, 360 str., Kurpisz, Poznań
- Dzik, J., Sulej, T. 2004. Pierwszy polski dinozaur. 80 pp. Śląskie Wydawnictwo ADAN, Opole.
Wybrane artykuły:
- Dzik J., Sulej T., Kaim A. & Niedźwiedzki R., 2000 - Późnotriasowe cmentarzysko kręgowców lądowych w Krasiejowie na Śląsku Opolskim. Przegląd Geologiczny Nr 3: 226 - 235.
