Jednodniowe mecze międzynarodowe
Z Wikipedii
Jednodniowe mecze międzynarodowe (ang. One-day International lub w skrócie ODI) to powstała pod koniec XX wieku forma międzynarodowych meczów krykietowych z liczbą overów ograniczoną do 50 na drużynę. W tym formacie rozgrywane są Mistrzostwa Świata w Krykiecie. ODI nazywane są też "Limited Overs Internationals (LOI)" (ang.: "z ograniczoną liczbą overów"), gdyż są to mecze międzynarodowe z ograniczoną liczbą overów, a jeśli pogoda przeszkodzi, nie zawsze udaje się je rozegrać w jeden dzień.
Pierwszy mecz jednodniowy rozegrano 5 stycznia 1971 na Melbourne Cricket Ground; wystąpiły w nim reprezentacje Australii i Anglii. Stało się to w sposób dość przypadkowy - kiedy przez trzy dni deszcz uniemożliwiał rozegranie standardowego meczu testowego między tymi drużynami, sędziowie postanowili, iż zostanie rozegrany mecz jednodniowy, z czterdziestoma ośmiopiłkowymi overami dla każdej drużyny. Australia wygrała mecz pięcioma wicketami.
Pod koniec lat 70. Kerry Packer powołał konkurencyjną wobec tradycyjnych rozgrywek World Series Cricket, w której wprowadzono wiele zasad stosowanych dziś w ODI, między innymi kolorowe uniformy, rozgrywanie meczów w nocy przy świetle reflektorów i z użyciem białej piłki, a także - na potrzeby transmisji telewizyjnych - liczne kamery i mikrofony. Pierwszy mecz z użyciem kolorowych strojów rozegrano 17 stycznia 1979.
[edytuj] Zasady
Zasadniczo ODI rozgrywa się według standardowych zasad krykieta, a główną różnicą jest właśnie odgórne ograniczenie overów - początkowo było to sześćdziesiąt, ale obecnie ogólnie przyjętym standardem jest pięćdziesiąt overów na drużynę. Ich liczba może być dalej ograniczona, jeżeli wymuszą to warunki atmosferyczne.
Każdy bowler może rzucać w maksymalnie dziesięciu overach. Jeżeli w chwili zakończenia meczu obie drużyny mają na koncie tyle samo runów, ogłaszany jest remis, niezależnie od tego, ile wicketów straciła każda z nich. Jeżeli z konieczności liczba overów w drugim inningsie różni się od liczby overów w pierwszym, wynik może być ustalony za pomocą metody Duckwortha-Lewisa.