Jan (Janik) (arcybiskup gnieźnieński)
Z Wikipedii
| Janik | |
 |
|
| Data wyboru | 1149, 1146 |
| Zmarł | 1167 |
Jan (Janik) - (?-1167), arcybiskup gnieźnieński od 1149, biskup wrocławski od 1146.
Poparł młodszych synów Bolesława Krzywoustego przeciwko seniorowi Władysławowi II Wygnańcowi. Był współfundatorem opactwa cystersów w Jędrzejowie. Był kanclerzem książąt Władysława II i Bolesława IV Kędzierzawego.
Na dokumencie z 1153, wystawionym przez arcybiskupa Jana w imieniu Zbyluta, fundatora opactwa cysterskiego w Łeknie, widnieje duża pieczęć z podobizną metropolity i napisem archiepiscopus Polonie (arcybiskup Polski). Warto zauważyć, że jest to najstarsza zachowana w Polsce pieczęć biskupia. Wincenty Kadłubek, w swej kronice, czyni go jednym z komentatorów historii Polski aż do 1173. Przypisywana mu jest fundacja Drzwi Gnieźnieńskich. Zakładał wiele kapituł kolegiackich (np. św. Pawła w Kaliszu). Zmarł w Żninie, pochowany jest w katedrze gnieźnieńskiej.
Na innym dokumencie z 1153, Arcybiskup Janik funduje klasztor opactwa cystersów w Jędrzejowie.
| Poprzednik Jakub ze Żnina |
 |
arcybiskup gnieźnieński 1149-1167 |
|
Następca Bogumił Piotr |
| Poprzednik Robert II |
 |
Biskup wrocławski 1146-1149 |
|
Następca Walter z Malonne |
