Józef Miączyński (1740-1800)
Z Wikipedii
Józef Miączyński herbu Suchekomnaty (ur. 11 kwietnia 1740 roku zm. 1800 roku pochowany we Lwowie na cmentarzu łyczakowskim), mylony z hrabią Józefem Miączyńskim marszałkiem konfederacji województwa bełskiego. Konfederat barski, generał adiutant króla Stanisława Augusta.
Syn Szymona Miączyńskiego skarbnika płockiego (zmarły 1764, oraz Zofii Bębnowskiej h. Odrowąż. Mąż bar. Maryny Schenck, córki generała wojsk koronnych oraz księżniczki Bironówny Kurlandzkiej.
Brał udział podobnie jak jego brat Władysław (ojciec Ignacego Miączyńskiego (1767–1840)) w konfederacji barskiej, następnie pogodził się z królem i 18 stycznia 1774 roku zostaje generałem adiutantem króla Stanisława Augusta.
[edytuj] Potomkowie
- Antoni Miączyński – major wojsk napoleoński, kawaler legi honorowej, krzyża Virtuti Militari, zginał w 1812 roku pod Berezyną
- Wojciech Miączyński – starosta luboleński kawaler Orła Białego
- Józef Miączyński – referendarz stanu Królestwa Polskiego
- Stansisław Miączyński – major wojsk napoleońskich, kawaler Orderu Virtuti Militari, medalu wyspy Heleny,
[edytuj] Źródła
Z. Zychyliński "Złota księga szlachty polskiej" T. XIII, s. 204-205
