Instytut Gaucka
Z Wikipedii
Instytut Gaucka - potoczna nazwa założonego w 1990 r. Urzędu ds. Akt Służby Bezpieczeństwa byłej NRD (niem. Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik (BStU).
Pierwszym prezesem został Joachim Gauck. Od 2000 r. na czele urzędu stoi Marianne Birthler. Instytucja dysponuje kartoteką ok. 6 mln osób, zatrudnia 3100 pracowników, posiada 185 km bieżących dokumentów pochodzących z archiwów NRD-owskiego MSW, ponad milion kaset wideo oraz 200 tys. taśm dźwiękowych.
Głównym jej zadaniem jest udostępnianie akt poszkodowanym. Pierwsi obywatele uzyskali możliwość wglądu do swoich teczek w styczniu 1992 roku. Z możliwości tej skorzystało dotychczas ponad dwa miliony osób (2007 r.). Urząd prowadzi ponadto działalność naukową i edukacyjną oraz sprawdza, czy w archiwach znajdują się informacje wskazujące na współpracę ze Stasi. Czyni to na zlecenie instytucji publicznych jak i prywatnych. W Niemczech obowiązkowej lustracji podlegają pracownicy instytucji publicznych i kandydaci na te stanowiska.
Od 2005 r. IPN i niemiecki urząd związane są układem o współpracy. Są to dwie największe instytucje tego typu w Europie.
