Idea (pojęcie)
Z Wikipedii
Idea - myśl przewodnia wyznaczająca cel i kierunek działania. Oznacza także istotę rzeczy, jej doskonały wzorzec.
Idea (gr. ιδέα) to jedno z głównych pojęć filozofii wprowadzone przez Platona. W metafizyce platońskiej (ontologii) przez występujące w liczbie mnogiej idee rozumie się tożsame z sobą, niezłożone, niezmienne i doskonałe byty duchowe, poznawalne rozumowo i będące realnymi odpowiednikami pojęć powszechnych oraz wzorami zmiennych rzeczy materialnych.
Idee są niematerialne. Istnieją poza rzeczywistością, w której żyjemy; zajmują odrębną sferę. Nie podlegają jakiejkolwiek zmianie. Nie posiadają żadnych części. Są wieczne i nieruchome. Pod każdym względem stanowią więc byt doskonały. Między ideami, jak między pojęciami, zachodzą określone stosunki nadrzędności i podrzędności. Świat idei jest zbudowany hierarchicznie. Na samym jego szczycie znajduje się idea dobra-piękna.
Istnieją zatem dwa byty, dwa światy. Z jednej strony niedoskonały, ustawicznie zmieniający się, nietrwały świat jednostkowych rzeczy materialnych, z drugiej, ze wszystkich miar doskonały świat przedmiotów idealnych, czyli idei.
Cały otaczający nas świat został ukształtowany na wzór idei. Tworzywem była materia, istniejąca równie odwiecznie jak i one. Była ona jednak czymś tak zupełnie nieokreślonym, bezjakościowym, iż w porównaniu z ideami stanowiła niemalże niebyt. Stwórca świata, tzw. Demiurg, uformował ją na podobieństwo idei. Tak więc również z genetycznego punktu widzenia przyroda w swej aktualnej postaci okazuje się być czymś pochodnym wobec bytu idealnego.
[edytuj] Zobacz też
- koncepcja
- pogląd
- pojęcie
- pomysł
- socjotyp
- wyobrażenie
