Hiponatremia
Z Wikipedii
Hiponatremia | |
ICD-10: |
E87.1
|
E87.1.0 {{{X.0}}} |
|
E87.1.1 {{{X.1}}} | |
E87.1.2 {{{X.2}}} | |
E87.1.3 {{{X.3}}} | |
E87.1.4 {{{X.4}}} | |
E87.1.5 {{{X.5}}} | |
E87.1.6 {{{X.6}}} | |
E87.1.7 {{{X.7}}} | |
E87.1.8 {{{X.8}}} | |
E87.1.9 {{{X.9}}} |
Hiponatremia (dosłownie: niedobór sodu we krwi) — chorobowy stan obniżonego poziomu sodu w surowicy krwi. U ludzi, spadek poniżej normalnego poziomu, wynoszącego 135-145 mmol/l.[1]
Schorzenie to jest przeważnie następstwem innych zespołów chorobowych. Może być skutkiem odwodnienia lub przewodnienia.
Ostra hiponatremia połączona z obrzękiem mózgu jest najczęściej skutkiem przyjmowania nadmiernych ilości wody (tzw. zatrucie wodne) podczas wysiłku fizycznego (np. biegu maratońskiego), może prowadzić do śmierci.[2]
[edytuj] Pseudohiponatremia
Hiponatremię występująca przy normalnej lub zwiększonej osmolalności osocza krwi nazywa się pseudohiponatremią. Jest ona związana z przypadkami wyjątkowo znacznie zwiększonych ilości substancji lipidowych lub białkowych we krwi, co powoduje nieprawidłowy wynik badania sodu.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Przypisy
- ↑ artykuł w eMedicine o hiponatremii
- ↑ Overconsumption of fluids by athletes. Advice to overdrink may cause fatal hyponatraemic encephalopathy