Herbata Longjing
Z Wikipedii
| Nazwa chińska | |
| Hanyu Pinyin | Lóngjǐngchá |
| Wade-Giles | Lung Ching Ch'a |
| Spolszczenia | – |
| Znaki trad. | 龍井茶 |
| Znaki upr. | 龙井茶 |
Herbata Longjing (wym. lung-dźing) - jeden z najlepszych i najsłynniejszych w Chinach rodzajów zielonej herbaty, którego pozycję na rynku i w kulturze chińskiej można przyrównać do win Bordeaux na francuskim rynku winiarskim. Nazwa Longjing (dosł. Smocza Studnia) ma pochodzić od kołysania się liści herbacianych podczas zaparzania, które skojarzyło się Chińczykom z ruchami smoka. W regionie miasta Hangzhou w prowincji Zhejiang, gdzie uprawia się i zbiera ręcznie ten rodzaj herbaty istnieje kilka miejscowości o nazwie Longjing.
Herbata Longjing jest w Chinach znana od 1700 lat, jest zatem jedną z najstarszych tradycyjnych herbat. Jej aromat uchodzi za łagodny, dobry dla nowicjuszy nie obeznanych z chińską tradycją herbacianą.
Badania wykazały, że Longjing zawiera duże ilości witaminy C, aminokwasów oraz katechin, związków wykazujących właściwości antyrakowe i obniżających poziom cholesterolu całkowitego. Wpływając jednocześnie na wzrost cholesterolu HDL, herbata hamuje proces arteriosklerozy naczyń wieńcowych i mózgowych.
Sposób przygotowania herbaty: 1 łyżeczkę/filiżankę zalewa się wodą o temperaturze około 65-80 stopni Celsiusza, po czym wodę należy wylać, bo dobra do spożycia jest dopiero herbata od drugiego parzenia. Po ponownym zalaniu herbata jest gotowa do spożycia po około 3-5 minutach. Liście można zalewać wodą wiele razy.
