Hektar przeliczeniowy

Z Wikipedii

Hektar przeliczeniowy - umowna jednostka powierzchni gruntu, która równa się 1 ha klasy gruntów przyjętej za podstawę do przeliczania powierzchni innych klas gruntów. Za 1 hektar przeliczeniowy przyjęto 1 ha gruntów klasy IV, biorąc za podstawę plon zbóż z 1 ha gleby IV klasy.

W zależności od warunków ekonomicznych i produkcyjno-klimatycznych, ustalono^[1] IV rejony podatkowe, w których odpowiednio przeliczniki dla poszczególnych klas wynoszą:

dla gruntów ornych:

rejon:     I       II      III     IV      
I       1,95    1,80    1,65    1,45
II      1,80    1,65    1,50    1,35    
IIIa    1,65    1,50    1,40    1,25                             
IIIb    1,35    1,25    1,15    1,00                             
IVa     1,10    1,00    0,90    0,80                             
IVb     0,80    0,75    0,65    0,60                             
V       0,35    0,30    0,25    0,20
VI      0,20    0,15    0,10    0,05

dla użytków zielonych (łąki i pastwiska):

rejon:     I       II      III     IV      
I       1,75    1,60    1,45    1,35
II      1,45    1,35    1,25    1,10
III     1,25    1,15    1,05    0,95
IV      0,75    0,70    0,60    0,55
V       0,20    0,20    0,15    0,15
VI      0,15    0,15    0,10    0,05

Sady przelicza się na hektary przeliczeniowe według tych samych przeliczników, co grunty orne, z tym że do sadów klasy III i IV stosuje się odpowiednio przeliczniki dla klasy IIIa i IVa.

Grunty pod stawami zarybionymi bez względu na miejsce położenia przelicza się na hektary przeliczeniowe według następujących przeliczników:

1 ha stawu zarybionego łososiem, trocią, głowacicą, palią i pstrągiem - 1,0 ha przeliczeniowy;
1 ha stawu zarybionego innymi gatunkami ryb - 0,20 ha przeliczeniowego.
Grunty pod stawami niezarybionymi przelicza się na hektary przeliczeniowe - według przeliczników z tabeli.

Po przemnożeniu powierzchni w hektarach fizycznych poszczególnych klas gruntów przez właściwe współczynniki i po dodaniu iloczynów uzyskuje się sumę hektarów przeliczeniowych. Umożliwia to porównanie gleb o różnych klasach bonitacyjnych.