Guz insulinowy
Z Wikipedii
Guz insulinowy (wyspiak, łac. insulinoma, ang. insulinoma) - nowotwór wywodzący się z komórek B wysp trzustkowych, wytwarzający insulinę, w związku z czym głównym jego objawem jest hipoglikemia.
Występuje z częstością 1-2 przypadków na milion osób[1] i w 8-10 % przypadków jest złośliwy z objawami miejscowego naciekania oraz przerzutami do węzłów chłonnych okołoaortalnych oraz do wątroby. Najczęściej (90%) przebiega jako pojedynczy, otorbiony i dobrze unaczyniony guz trzustki o średnicy najczęściej poniżej 2 cm. W 4-8% przypadków występuje jako składowa zespołu gruczolakowatości wydzielniczej typu 1 (MEN1); wtedy guz najczęściej jest wieloogniskowy i w około 25% złośliwy.[1]
Spis treści |
[edytuj] Obraz kliniczny
Głównym objawem choroby jest hipoglikemia, a objawy chorobowe układają się w tak zwaną triadę Whipple'a:
- występują w trakcie głodzenia
- towarzyszy im spadek poziomu glukozy
- ustępują po przyjęciu węglowodanów
Objawy chorobowe, a zwłaszcza objawy neuroglikopenii mogą sugerować upojenie alkoholowe lub napad padaczki. Częste spadki poziomu glukozy pobudzają też ośrodek głodu, więc chorzy są często otyli.
[edytuj] Diagnostyka
- próba głodowa
- oznaczenie stężenia chromograniny B
- oznaczenie proinsuliny
- USG, TK lub NMR jamy brzusznej
- arteriografia selektywna, selektywna tętnicza stymulacja glukonianem wapnia z cewnikowaniem naczyń trzewnych (ASVS)
- scyntygrafia receptorowa z użyciem analogu somatostatyny (około 46% skuteczności - nie wszystkie guzy wykazują ekspresję receptorów somatostatynowych)
- śródoperacyjne badanie palpacyjne trzustki, USG śródoperacyjna (metody kontrowersyjne.[1])
[edytuj] Różnicowanie
- hipoglikemia spowodowana hipoglikemizującym działaniem przyjmowanych leków - przede wszystkim pochodnych sulfonylomocznika u chorych z cukrzycą
- hipoglikemia poposiłkowa - u chorych po resekcji żołądka
- hipoglikemia reaktywna
- hipoglikemia autoimmunologiczna
- hipoglikemia pochodzenia trzustkowego, niezwiązana z występowaniem guza insulinowego (noninsulinoma pancreatogenous hypoglycemia, NIPH)
- przetrwała hipoglikemia hiperinsulinemiczna (nesidioblastoza, nesidioblastosis)
- hipoglikemia spowodowana ektopowym wydzielaniem pro-IGF-2 przez guzy nowotworowe
- hipoglikemia w przebiegu niewydolności wątroby.
[edytuj] Leczenie
Podstawową metodą leczniczą jest leczenie operacyjne. W przypadku niemożności jego przeprowadzenia stosuje się leczenie paliatywne, opierające się na:
- leczeniu doprowadzającym do zmniejszenia liczby przerzutów
- selektywna embolizacja lub chemoembolizacja
- radioablacja
- terapia izotopowa.
Przed leczeniem operacyjnym stosuje się leczenie objawowe w oparciu o diazoksyd lub streptozotocynę.[2]
Chemioterapia jest nieskuteczna.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Andrzej Szczeklik (red.) Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-031-0.
- ↑ Możliwości rozpoznawania i leczenia guzów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego. Postepy Hig Med Dośw. (online) 59, 48-55 (2005).