Grzyby psylocybinowe

Z Wikipedii

Łysiczka lancetowata (Psilocibe semilanceata)

Grzybki halucynki - grupa grzybów (nie będąca taksonem), które zawierają psychedeliczne substancje psychoaktywne jak psylocybina i psylocyna. Termin grzybki halucynki odnosi się zwykle do grzybów psylocybinowych, choć obejmuje też muchomory zawierające muskimol (zwykle chodzi o muchomora czerwonego).

Grzybki halucynki to grupa grzybów wytwarzających psylocybinę i/lub psylocynę oraz w niektórych przypadkach baeocystynę. Grupa ta obejmuje grzyby rodzajów łysiczki, Conocybe, Copelandia, Gymnopilus, Inocybe oraz kołpaczki. W Polsce najbardziej popularne grzybki halucynki to łysiczki lancetowate.

Występuje pod podmokłymi łąkami oraz pod kępkami traw.

[edytuj] Efekty działania

Efekty działania grzybków halucynków, podobnie jak w przypadku wszystkich psychedelików są trudne do przewidzenia i zależą od wielu czynników, jak stan psychiczny, dystans do siebie czy otoczenie. Ten zestaw czynników popularnie nazywa się set & setting. Efekty działania psylocybiny są bardzo zróżnicowane, zwykle jednak obejmują modyfikacje percepcji, podniesienie nastroju, efekty wizualne i ogólną zmianę postrzegania zmysłowego. Działanie utrzymuje się około 4-7 godzin po zażyciu.

[edytuj] Dawkowanie

Dawkowanie grzybków halucynków zależy od stężenia psychoaktywnych alkaloidów. Zwykle waha się ono w granicach 0,5-2% suchej masy grzyba. Średnia dawka Psilocybe cubensis to około 1-2 gramów, czyli około 10-25 miligramów psylocybiny. Świeże grzyby zawierają około 90% wody. Suszenie oraz podgrzewanie grzybów wpływa ujemnie na zawartość psychoaktywnych alkaloidów. Najmocniejszy efekt psychoaktywny osiągany jest, gdy jedzone są świeże grzyby na pusty żołądek. Zmniejsza to też ryzyko wystąpienia mdłości i wymiotów.