Grażyna Brodzińska
Z Wikipedii
Grażyna Brodzińska (ur. 3 maja 1951 w Krakowie) - polska śpiewaczka operowa (sopran) i aktorka.
Spis treści |
Jest córką śpiewaczki Ireny Brodzińskiej i reżysera Edmunda Waydy oraz żoną aktora Damiana Damięckiego.
Najpierw ukończyła szkołę baletową. Potem trafiła do gdyńskiego Studia Wokalno-Aktorskiego Danuty Baduszkowej. Śpiewu uczyła ją profesor Zofia Janukowicz-Pobłocka. Później w doskonaleniu wokalnego warsztatu przez dziesięć lat pomagali jej Urszula Trawińska-Moroz i Ryszard Karczykowski. Na scenie zadebiutowała w 1970 roku, jeszcze podczas studiów w Gdyni.
W latach 1969-1976 pracowała w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W późniejszych latach śpiewała w Teatrze Muzycznym w Szczecinie. Była solistką Operetki Warszawskiej i Teatru Muzycznego Roma w Warszawie. Od roku 2002 współpracuje między innymi z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Nagrała trzy recitale telewizyjne. Koncertuje w kraju i za granicą.
[edytuj] Repertuar
Grażyna Brodzińska śpiewa repertuar operetkowy, operowy, musicalowy i piosenki ze światowego repertuaru. Współpracuje z czołowymi krajowymi orkiestrami filharmonicznymi i operowymi. Dokonała licznych nagrań telewizyjnych i radiowych.
Dzięki gościnnym występom poza krajem Brodzińską podziwiała także publiczność Stanów Zjednoczonych, Kanady, Francji, Austrii, Anglii, Włoch, Belgii, Izraela, Holandii oraz Australii.
W Kammeroper w Wiedniu śpiewała partię Eurydyki w operetce Offenbacha Orfeusz w piekle oraz partię Zerliny w operze Mozarta "Don Giovanni". W Teatrze Wielkim w Warszawie śpiewała gościnnie partię Adeli w "Zemście nietoperza" Straussa i partię Kasi w operze Kamieńskiego "Nędza uszczęśliwiona".
Co roku śpiewa na Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Dyrektor artystyczny tego festiwalu, Bogusław Kaczyński powiedział o niej: Prezentuje najwyższy kunszt sztuki wokalnej. Obdarzona urodą, wdziękiem, scenicznym temperamentem, śpiewa, tańczy, czaruje publiczność teatralną i filharmoniczną.
Brała udział w cyklu telewizyjnym Z batutą i humorem Macieja Niesiołowskiego.
Ma za sobą wiele głównych ról w czołowych przedstawieniach muzycznych.
[edytuj] Nagrody
W 2000 roku odebrała statuetkę Ariona przyznawaną przez Sekcję Teatrów Muzycznych ZASP-u z okazji Dnia Artysty Śpiewaka. W 2006 roku otrzymała Złotą Myśl - nagrodę dla zasłużonych w dziedzinie kultury i nauki.[1]
Jej ostatnia z czterech płyt, Śpiewaj, kochaj, zdobyła w 2004 roku laur Złotej Płyty.
[edytuj] Dyskografia
- 2008, Sway - Kołysz mnie, Grażyna Brodzińska, "Krakowska Młoda Fliharmonia" pod dyrekcją Tomasza Chmiela
- 2002, Śpiewaj, kochaj, Grażyna Brodzińska
- 1999, Najpiękniejsze kolędy, Grażyna Brodzińska, Bogusław Morka, Ryszard Morka
- 1998, Pardon Madame, Grażyna Brodzińska, Bogusław Morka, Maciej Niesiołowski i Orkiestra Sinfonietta Bydgoska
- 1997, Jestem zakochana - 12 najpiękniejszych arii operetkowych, Grażyna Brodzińska, Orkiestra Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Macieja Niesiołowskiego
