Gończy słowacki
Z Wikipedii
Gończy słowacki | |
Gończy słowacki |
|
Inne nazwy | Slovenský kopov, Slowakische Schwarzwildbracke |
Kraj patronacki | Słowacja |
Kraj pochodzenia | Słowacja |
Wymiary | |
Wysokość | 45-50 cm (psy), 40-45 cm (suki) |
Waga | 15–20 kg |
Klasyfikacja | |
FCI | Grupa 6, Sekcja 1.2, numer wzorca 244 |
Wzorce rasy | |
FCI • • • • • |
|
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Gończy słowacki - to jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, zaklasyfikowana do sekcji średnich psów gończych.
Spis treści |
[edytuj] Rys historyczny
Według Hansa Rãbera [1] Celtowie, którzy w IV wieku p.n.e. rozpoczęli ekspansję na obszarze współczesnych Węgier, posiadali psy, które krzyżowali z miejsowymi psami Scytów. Psy te także mieszano z gończymi austriackimi, chartami polskimi, chartami węgierskimi uzyskując rodzime psy gończe. W latach 70. XVIII wieku wydano nakaz hodowli gończych słowackich w czystości rasy. W tamtym okresie ten pies najliczniej występował na terenie obecnej Słowacji i były w posiadaniu majętnych myśliwych pochodzących z Niziny Panońskiej. Podczas II wojny światowej założono pierwszą księgę hodowlaną oraz utworzono pierwszy standard rasy.
Etymologia słowackiej nazwy tej rasy psa gończego - Slovenský kopov nie jest do końca poznana. František Horák twierdził, że słowo kopov oznacza psa gończego i jest stosowane na Słowacji od wielu lat. Istnieje także wersja druga, która powołuje się na słownik opublikowany w latach 1825 - 1827, w którym kopol to określenie "czarnego psa myśliwskiego z jasnymi plamami nad oczyma".
W roku 1988 powstał w Bratysławie klub hodowców gończego słowackiego.
[edytuj] Wygląd
Gończy słowacki to średniej wielkości pies o lżejszej budowie o mocnym kośćcu i sylwetce wydłużonej do prostokąta.
[edytuj] Szata i umaszczenie
Włos tego gończego jest długości 2-3 cm, średnio mocny, przylegający i gęsty, na grzbiecie, szyi i ogonie dłuższy. Umaszczenia jakie może występować to wyłącznie czarne podpalane.
[edytuj] Zachowanie i charakter
Pies tej rasy jest psem aktywnym, o dobrym węchu i dużej zdolności do trzymania tropu. Cięty, przyzwyczajony do pracy samodzielnej posiada wyostrzony zmysł orientacji w terenie oraz wytrwały głośny gon przy wielogodzinnej pogoni na ciepłym tropie lub śladzie. Gończy słowacki jest rasą psów trudną do ułożenia.
[edytuj] Użytkowość
Współcześnie na Słowacji jest nadal psem hodowanym głównie przez myśliwych do polowań na czarną zwierzynę i na drapieżniki.
[edytuj] Ciekawostki
- Między 12 - 13 września 1936 roku została zorganizowana pierwsza wystawa hodowlana w miejscowości Bańska Bystrzyca, druga tego typu impreza odbyła się po dziesięciu latach w Rużomberku.
Przypisy
- ↑ Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, str. 364
[edytuj] Bibliografia
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom II, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2001