Gizela Szwabska

Z Wikipedii

Gizela Szwabska (ur. 11 listopada 995, zm. 15 lutego 1043 w Goslarze), królowa Niemiec i cesarzowa, córka księcia Szwabii Hermana II i Gerbergi, córki króla Burgundii Konrada I Pokojowego.

Pierwszym mężem Gizeli był książę Szwabii Ernest I (zm. 31 marca/31 maja 1015), syn margrabiego Austrii Leopolda I Babenberga i Richwardy. Ernest i Gizela mieli razem dwóch synów:

• Ernest II (ok. 1010 - 17 sierpnia 1030), książę Szwabii
• Herman IV (ok. 1015 - 28 lipca 1038), książę Szwabii

Po śmierci męża w 1015 r. Gizela była regentką w imieniu ich syna, Ernesta II. Możni szwabscy jednak rychło pozbawili ją regencji, gdyż była zbyt blisko spokrewniona ze swoim zmarłym mężem. Gizela wyszła wówczas ponownie za mąż, tym razem za Brunona Brunszwickiego, który jednak zmarł wkrótce po ślubie. W 1016 r. poślubiła Konrada, późniejszego cesarza (12 lipca 990 - 4 czerwca 1039), syna hrabiego Henryka von Speyer i Adelajdy, córki księcia Lotaryngii Konrada Czerwonego. Konrad i Gizela mieli razem syna i dwie córki:

• Henryk III (29 października 1017 - 5 października 1056), cesarz rzymski
• Matylda (1027 - styczeń 1034)
• Beatrycze (ok. 1030 - 26 września 1036)

W 1024 r. została królową Niemiec, a w 1027 r. została koronowana na cesarzową. Aktywnie uczestniczyła w życiu politycznym Cesarstwa, brała udział w obradach rady cesarskiej oraz wielu synodów kościelnych. Nakłoniła swojego krewniaka, Rudolfa III Burgundzkiego, aby przekazał swoje państwo jej mężowi, co nastąpiło w 1032 r. Nie miała dobrych relacji ze swoim synem Henrykiem III, więc po śmierci męża w 1039 r. nie odgrywała już znaczącej roli politycznej.

Zmarła 15 lutego 1043 w Goslarze. Została pochowana w katedrze w Spirze.