Freenet
Z Wikipedii
Freenet - zdecentralizowana anonimowa sieć dystrybucji informacji, tworzona w taki sposób, aby zapewnić jak największe bezpieczeństwo i prywatność użytkowników. Jej pierwotnym autorem jest Ian Clarke.
Spis treści |
[edytuj] Założenia sieci Freenet
- użytkownicy dobrowolnie udostępniają miejsce na swoich dyskach i transfer dla lepszego działania sieci
- transfer zwykle nie odbywa się bezpośrednio, a poprzez inne węzły sieci. Zwykle jest to łańcuch kilku węzłów, rzadziej kilkunastu
- nigdy nie wiadomo, czy użytkownik, z którym jesteśmy połączeni, posiada te dane na dysku czy tylko pośredniczy w przesyłce.
- część danych, w których wymianie użytkownik uczestniczy, zachowywana jest w pamięci podręcznej na dyskach pośredniczących komputerów
- całość transmisji jest szyfrowana, podobnie jak przechowywane dane. Dlatego użytkownik nie ma możliwości sprawdzić, jakie dane przechowuje na dysku i w wymianie jakich danych pośredniczy
- brak jakichkolwiek wyszukiwarek itp. - identyfikacja odbywa się przez jeden z trzech rodzajów kluczy, którego zdobycie jest już problemem użytkownika (może on zostać rozwiązany poprzez stworzenie serwisów z kluczami, co jednak może zachwiać bezpieczeństwem sieci FreeNet; można rozprowadzać w sieci zbiory kluczy; klucze jednego z tych trzech typów mogą być zgadywane).
- dane co pewien czas są automatycznie przenoszone z jednego komputera na inny
- publikacja polega na wprowadzeniu danych na komputery innych użytkowników - w przeciwieństwie do innych programów P2P, gdzie zwykle podczas rozprowadzania pliku jest on przetrzymywany na własnym komputerze przez releasera. Tutaj wprowadzenie pliku do sieci może trwać krótko i odbywać się całkowicie przed rozpoczęciem ściągania przez innych
- freenet nie ma standardowego portu TCP, na którym działa, co ma utrudnić jego blokowanie przez administratorów sieci
[edytuj] Mocne strony
- bardzo duża anonimowość i jurysdykcyjno-podsłuchowe bezpieczeństwo użytkowników
- samooptymalizacja - dane częściej pobierane występują w sieci w większych ilościach i są przemieszczane w te części sieci, gdzie jest nimi większe zainteresowanie. Dodatkowo dane, którymi interesuje się dużo osób, pozostają w sieci na dłużej.
- system jest praktycznie niewrażliwy na różne formy cenzury oraz inne działania mające na celu zachwianie swobody przepływu informacji (np. filtrowanie, nakazywanie usunięcia danych, próby namierzenia źródeł i osób pobierających dane itp.)
[edytuj] Słabe strony
- mała wydajnośc i trudności w funkcjonowaniu (związane głównie z czasochłonnym procesem szyfrowania danych, z kluczeniem danych w sieci celem maskowania źródła ich pochodzenia oraz koniecznością znajomości zaufanych użytkowników Freenetu)
- brak mechanizmu łatwego wyszukiwania danych (konieczność znajomości kluczy)
- dosyć duże wymagania systemowo-sprzętowe (wynikające przede wszystkim z tego, że każdy komputer Freenetu pełni funkcję węzła-serwera oraz z tego, że Freenet działa jako program javy) - minimum: 400MHz Pentium 2, z 192MB RAM; zalecane: procesor 1GHz lub więcej, 256MB RAM lub więcej (szczególnie jeśli jest używany Windows XP)
- może zostać użyty do rozprowadzania materiałów nieetycznych oraz do komunikacji pomiędzy złoczyńcami bez realnej możliwości wykrycia rozprowadzającego
Należy zauważyć, że słabe strony Freenetu wynikają przede wszystkim z jego założeń (w tym swoistej, konspiracyjnej jego natury), a ich wyeliminowanie wymagałoby poświęcenia przede wszystkim jego głównej zalety - anonimowości i odporności na cenzurę.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona domowa Freenetu
- Strona pomocy Freenetu
- Nowości wersji 0.7 (film w formacie Flash, grudzień 2005)
