Franciszek Mirecki
Z Wikipedii
Franciszek Mirecki (ur. 1 kwietnia 1791 w Krakowie, zm. 29 maja 1862 w Krakowie), polski kompozytor.
Na początku swojej kariery występował w chórze krakowskiego Kościoła Mariackiego. Był także pianistą. W 1814 r. po ukończeniu studiów filologicznych na Uniwersytecie Warszawskim przeniósł się do Wiednia, gdzie studiował grę na fortepianie u Jana Nepomucena Hummla. Podróżował po Włoszech i Francji. W 1838 r. powrócił do Krakowa, gdzie otworzył własną szkołę śpiewu operowego.
[edytuj] Ważniejsze kompozycje
- opery Piast, Cyganie, Evandro in Pergamo, Pułaski
- operetka Nocleg w Apeninach
- dwie sonaty na skrzypce i fortepian
- Adagio i Allegro concertante na fortepian i dwoje skrzypiec, wiolę i wiolonczelę
Oprócz tego skomponował 6 sonat oraz polonezy, fantazje i krakowiaki.
Kompozytorzy: • Wojciech Dankowski • Józef Elsner • Franciszek Lessel • Maciej Kamieński • Karol Kurpiński • Franciszek Mirecki • Jan Stefani • Maria Szymanowska
Teoretycy: Józef Elsner • Jan Dawid Holland • Karol Kurpiński • Wacław Sierakowski • Karol Antoni Simon • Antoni Arnulf Woroniec
Ważniejsze opery: Agatka, czyli przyjazd pana • Cud mniemany, czyli Krakowiaki i Górale • Nędza uszczęśliwiona
Budowniczowie instrumentów: Mateusz Mielczarski • Ignacy Żebrowski
Obcokrajowcy działający w Polsce: Jan Dawid Holland
Zobacz też: Opera stanisławowska
Inne sztuki: Architektura • Literatura
