Folkloryzm
Z Wikipedii
Folkloryzm – wybieranie elementów pochodzących z folkloru ludowego i cytowanie ich w oderwanym od pierwotnych znaczeń kontekście. Jako jeden z pierwszych termin ten zaproponował Józef Burszta w celu oddzielenia kategorii folkloru od folkloryzmu.
Szczególnie popularny proceder za czasów PRL-u, zaowocował stworzeniem Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze", Zespółu Pieśni i Tańca "Śląsk" czy Zespołem Pieśni i Tańca "Rzeszowiacy". Było to spowodowane chęcią legitymizacji swej władzy pochodzącej rzekomo od ludu oraz samoczynnym procesem rozwoju kultury popularnej, która sięga do najprostszych wątków pochodzących z innych kultur.
Inaczej, folkloryzm to styl kultury popularnej i masowej, opierający się na twórczej adaptacji, przekazywaniu i naśladownictwie elementów folkloru przez osoby nie związane z daną tradycją kulturową; powstanie folkloryzmu wiąże się z pojawieniem się (1. poł. XIX w.) ideologii ludowości, uznającej folklor za istotną wartość estetyczną i ważny element kształtowania postaw nacjonalistycznych; obecność fokloryzmu wiąże się głównie z modą "na ludowość" w kulturze popularnej, m.in. w muzyce (np. komercyjne sukcesy Gorana Bregovicia, Kayah, zespołów De Press i Brathanki), architekturze, plastyce, rzemiośle artystycznym, dekoratorstwie wnętrz; folkloryzm przybiera także oficjalne, zinstytucjonalizowane formy, często inspirowane lub wspierane przez państwo, np. w Polsce CPLiA, Stowarzyszenie Twórców Ludowych, zespoły "Mazowsze" i "Śląsk", festiwale kultury ludowej, uroczystości dożynkowe.
