Filip Kallimach
Z Wikipedii
Filip Kallimach (łac. Philippus Callimachus Experiens) właściwie Filippo Buonaccorsi (ur. 2 maja 1437 w San Gimignano, zm. 1 listopada 1496 w Krakowie) – włoski humanista i pisarz piszący w języku łacińskim, starosta gostyński.
Początkowo działał i tworzył w Wenecji, a w latach ok. 1462-1468 roku przebywał w Rzymie. Pełnił tam stanowisko sekretarza kardynała Bartolomeo Rovelliego. Wchodził w skład tzw. Akademii Rzymskiej i właśnie wtedy przybrał nazwisko Kallimach. Zamieszany w spisek na życie papieża Pawła II (luty 1468) musiał uciekać z Rzymu. Najpierw zatrzymał się w Konstantynopolu, a potem udał sie do Krakowa, w którym mieszkał jego krewny, Ainolf Tedaldi. Wiosną 1470 pojawił się na dworze arcybiskupa lwowskiego Grzegorza z Sanoka. Jesienią 1470 na sejmie w Piotrkowie biskup z Forli, w imieniu papieża, domagał się wydania Kallimacha, który aż do śmierci papieża Pawła II w 1471 ukrywał się w Dunajewie w dobrach Grzegorza z Sanoka. Następnie udał się do Krakowa i został nauczycielem łaciny synów Kazimierza Jagiellończyka, uczestniczył także w kilku misjach dyplomatycznych do Sykstusa IV, Innocentego VIII i Konstantynopola. W środowisku krakowskim był związany z Celtesem i Sodalitas Vistuliana. Bliski przyjaciel Stanisława Szydłowieckiego. Pozostawił po sobie twórczość łacińską poetycką i prozatorską w tym m.in. Żywot kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, Żywot Grzegorza z Sanoka i Trzy księgi o królu Władysławie żywot Władysława Warneńczyka, zbiór poezji Fannietum.
Kallimach zmarł na morową zarazę, a ciało w uroczystym pogrzebie złożono w kościele Dominikanów w Krakowie.
