Felczer

Z Wikipedii

Felczer (z niem. Feldscher - chirurg polowy) - zawód pomocniczy uprawniający do świadczenia pomocy medycznej chorym. Kwalifikacje felczera są niższe, niż kwalifikacje lekarza. Nie wymaga się od niego ukończenia wyższych studiów medycznych, a jedynie szkoły średniej (np. liceum felczerskiego) i zdobycia odpowiednich kwalifikacji na poziomie średnim.

Zgodnie z ustawą z roku 1950 o zawodzie felczera, znowelizowanej ostatnio 11 marca 2005 roku, uprawnienia felczera obejmują świadczenia zdrowotne wobec pacjentów nie wymagających specjalistycznej opieki lekarskiej oraz w nagłych przypadkach:

1. ocenę stanu pacjenta w celu ustalenia postępowania,
2. ustalanie rozpoznania choroby, wdrażanie leczenia oraz przepisywanie na recepcie produktów leczniczych i wyrobów medycznych zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (tzn. przywrócenia krążenia i oddechu),
4. wykonywanie defibrylacji ręcznej pod kontrolą EKG (przerwanie migotania komór serca przez działanie impulsem elektrycznym dużej mocy),
5. wykonywanie defibrylacji automatycznej,
6. wykonywanie EKG,
7. wykonanie kaniulacji (wkłucia i wprowadzenia cienkiego cewnika) żył obwodowych kończyn górnych i dolnych,
8. podawanie leków drogą dożylną, domięśniową, podskórną i wziewną,
9. cewnikowanie pęcherza moczowego,
10. zakładanie sondy żołądkowej, płukanie żołądka,
11. wykonanie wlewu doodbytniczego (tzw. lewatywy),
12. pobieranie krwi żylnej i włośniczkowej do badań laboratoryjnych,
13. pobieraniu wymazów z gardła i nosa, odbytu,
14. opatrywanie ran, unieruchamianie złamań, zwichnięć i skręceń,
15. tamowanie krwotoków,
16. przygotowanie pacjenta do transportu i opieki medycznej podczas transportu.

Ponadto felczer ma prawo wydawania orzeczeń o stanie zdrowia w przypadkach opisanych wyżej oraz orzekania o czasowej niezdolności do pracy. Felczer ma też uprawnienia do działań w zakresie oświaty zdrowotnej i profilaktyki, w tym wykonywania szczepień ochronnych.

Pod nadzorem lekarza felczer jest również uprawniony do:

1. asystowania przy zabiegach chirurgicznych;
2. wykonywania znieczulenia miejscowego;
3. wykonywania drobnych zabiegów chirurgicznych: zaopatrzenia chirurgicznego rany, sączkowania, nacięcia, wyłuszczenia i nakłucia;
4. zmiany opatrunków, usuwania szwów i drenów.

Zgodnie z przepisami ustawy o zawodzie felczera, ma on również prawo zapisać na recepcie produkty lecznicze zawierające środki odurzające z grupy III N, substancje psychotropowe z grupy IV P oraz środki silnie działające z grupy B.

Według podziału obowiązującego we Wspólnocie Europejskiej zawód ten zaliczany jest do kategorii równorzędnej do:

asystentka stomatologiczna, dietetyk, higienistka stomatologiczna, opiekunka dziecięca, ortoptystka, protetyk słuchu, ratownik medyczny, technik dentystyczny, technik elektroniki medycznej, technik elektroradiolog, technik farmaceutyczny, technik masażysta, technik ortopeda i terapeuta zajęciowy.

Link zewnętrzny: Rejestr Felczerów