Eriador
Z Wikipedii
Eriador, to olbrzymia kraina w stworzonym przez J. R. R. Tolkiena fikcyjnym świecie Śródziemia.
W Pierwszej Erze żyły tutaj elfy ze szczepu Nandorów (używający ilkorinu) oraz plemiona ludzi, z których część wkroczyła do Beleriandu. Podczas trwania Drugiej Ery i prawdopodobnie wcześniej, była w większości zalesiona, lecz Dúnedainowie z Númenoru ścięli większość drzew na statki. Po upadku Númenoru Elendil założył tam państwo Arnor, zajmujące prawdopodobnie jego całość. W roku 861 Trzeciej Ery Arnor podzielił się na części: Arthedain, Cardolan i Rhudaur, a kilka stuleci później do Eriadoru zaczęli migrować hobbici, posuwajac się coraz dalej na zachód, aż w końcu osiadając w Shire. W latach ok. 1300-1975 w Eriadorze trwały wojny Dunedianów z Czarnoksiężnikiem, a ludność jego wciąż malała. Odkąd w 1974 roku upadł Arthedain, całą ludność Eriadoru stanowili hobbici z Shire i Bree, ludzie z Bree, resztki Dúnedainów i prymitywne plemiona z Minhiriathu. W roku 2747 Trzeciej Ery został najechany przez orków z Gór Mglistych, którzy wdarli sie aż do Shire. W Eriadorze znajdowało się również Rivendell.
Granice Eriadoru to:
- Od wschodu Góry Mgliste
- Od zachodu Góry Błękitne
- Od północy Forochel i morze
- Od południa rzeka Gwathló oraz Enedwaith
Ważniejsze rzeki to Lhun, Brandywina i Gwathló.