Eozyna
Z Wikipedii
Eozyna - czerwony barwnik o charakterze kwasowym służący do wybarwiania zasadowych (acidofilnych, czyli lubiących kwasy) cząstek struktur komórek, takich jak:
- cytoplazma,
- włókna kolagenowe,
- większość ziaren wydzielniczych w komórkach.
Eozyna barwi te struktury na kolor czerwony. Zazwyczaj stosowana jest w połączeniu z hematoksyliną, barwiącą struktury kwasowe, czyli zasadochłonne (np. jądra, siateczkę śródplazmatyczną szorstką) na kolor niebieski. Barwnik będący połączeniem hematoksyliny i eozyny (tzw. H+E) należy do najczęściej stosowanych w histologii.
Znane są dwa rodzaje związków określanych nazwą eozyna: eozyna Y i eozyna B. Najczęściej używaną jest eozyna Y, która ma lekko żółtawy odcień. Eozyna B natomiast jest związkiem o lekko niebieskim odcieniu. Różnice w barwieniach tymi związkami są nieznaczne i oba rodzaje mogą być stosowane do tego samego rodzaju barwień.
Podobnie, jak inne barwniki z grupy ftalein, eozyna zawiera w jednej ze swych form dodatkowy pierścień laktonowy.
