Edward Kazimierz Lubomirski
Z Wikipedii
Książę Edward Kazimierz Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża ( ur. 1796, zm. 1823) poeta, dyplomata i pisarz polski.
Jeden z pierwszych krzewicieli ruchu romantycznego w Polsce, napisał: „Opis historyczno-statystyczny Wiednia” (pisany 1815, druk. 1821, tu m. i. pisał o literaturze niemieckiej), przekład „Fausta” A. Klingemanna (1819, ze wstępem o „Fauście” i o dramacie niemieckim), „Groby w dniu śmierci Tadeusza Kościuszki” (1821, dumy rycerskie), „Rys. statystyczny i polityczny Anglii” (1829).
Postrzelony w pojedynku z młodym oficerem Grocholskim (zabijaką i awanturnikiem) żył jeszcze przez sześć tygodni. Przed swoją śmiercią zdążył jeszcze poczynić ogromne zapisy na cele dobroczynne (to dzięki niemu powstał w Warszawie Instytut Oftalmiczny, w którym leczono ubogich ludzi chorych na oczy).
[edytuj] Źródła
- Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII
