Dolina Rohacka
Z Wikipedii
Dolina Rohacka, Rohacka Dolina (słow. Roháčska dolina) – jedno z dwóch głównych odgałęzień górnej części Zuberskiej Doliny w słowackich Tatrach Zachodnich.
Spis treści |
[edytuj] Topografia
Rozpoczyna się w Zwierówce i biegnie aż pod szczyty grani głównej Tatr Zachodnich. Na odcinku od Rakonia do Wołowca sąsiaduje z polską Doliną Chochołowską, jest też doskonale widoczna z całej grani łączącej te szczyty. Po orograficznie lewej stronie ma kilka odgałęzień, największe z nich to: Skrajna Salatyńska Dolina, Zadnia Salatyńska Dolina, Mała Spalona Dolina, Spalona Dolina i Smutna Dolina. Od południowej strony wznoszą się ponad nią szczyty: Rohacz Ostry, Płaczliwy Rohacz, Trzy Kopy, Hruba Kopa, Banówka, Pachoł, Spalona Kopa, Mały Salatyn, Salatyn, Brestowa. Od drugiego głównego odgałęzienia Zuberskiej Doliny – Łatanej Doliny oddzielona jest grzbietem Zabraty. Dnem doliny płynie Rohacki Potok.
[edytuj] Opis doliny
Jest najczęściej odwiedzaną przez turystów doliną w słowackiej części Tatr Zachodnich. Jest to typowa dolina polodowcowa, łatwo zauważyć można w niej duże zwały moreny i boczne dolinki zawieszone, które podcięte są stromymi skalnymi progami o wysokości 200-250 m. To o tych okolicach pisał Miklós Szontagh, który wędrował Doliną Rohacka w 1858 r.: "Jak ogromne sople wydawały nam się pionowe szare promienie skał, rozciągające się od Wołowca po Banówkę. Zupełnie urzeczeni widokiem tej ściany kontynuowaliśmy naszą drogę..."
Wędrując od parkingu w górę doliny przy szosie mijamy kilka dużych polan. Na pierwszej z nich pomnik wystawiony na cześć Alexiusa Demiana, uznawanego przez Słowaków za prekursora turystyki na Orawie. Na kamiennym obelisku wyryte są słowa, które w tłumaczeniu na jęz. polski znaczą: "Co miłość w górach stworzyła, niech dobra wola zachowa". W odległości 3,5 km od schroniska, na rozdrożu Adamcula oddzielają się na prawo dwa szlaki:
- – prowadzący do Rohackich Stawów (2 h, ↓ 1:30 h)
- – żółty na Banikowską Przełęcz (3 h, ↓ 2 h)
Obydwa szlaki prowadzą obok Rohackich Wodospadów.
Droga kończy się przy bufecie Rohackim (Ťatliakowa Chata). Ławki i stoły dla turystów, WC i obelisk upamiętniający Jana Tatliaka – zasłużonego działacza turystycznego na Orawie. Za bufetem płytki staw zwany Czarną Młaką. Rozdroże szlaków turystycznych:
- – na Zabrat (45 min, ↓ 30 min)
- – obok Rohackich Stawów na Banikowską Przełęcz (3:15 h, ↓ 2:30 h)
- – przez Smutną Dolinę na Smutną Przełęcz (1:45 h, ↓ 1:15 h)
[edytuj] Informacje turystyczne
Jest łatwo dostępna dla turystów z Polski, znajduje się bowiem w niedalekiej odległości od przejścia granicznego Chochołów – Suchá Hora (38 km). Za przejściem granicznym jedziemy drogą w kierunku Trsteny i Twardoszyna (Tvrdošín), przejeżdżamy przez Hladowkę i w miejscowości Vitanová skręcamy na lewo do Oravicy, przejeżdżamy obok znajdujących się w Oravicach kąpielisk termalnych i w miejscowości Zuberec skręcamy znów na lewo do Zwierówki. Przed polaną Zwierówka (1020 m n.p.m.) jest w lesie skrzyżowanie. Droga na prawo prowadzi przez Dolinę Rohacką. Wkrótce za skrzyżowaniem, po lewej stronie znajduje się hotel i restauracja "Osobita" i pensjonat i restauracja "Šindľovec". Można tutaj kupić ubezpieczenie od wypadków górskich. Wyżej duży, dwuczęściowy (płatny) parking dla samochodów osobowych i autobusów. Przy parkingu bufet. Dalej droga jest zamknięta dla pojazdów samochodowych, dopuszczalny jest tylko ruch pieszy i rowerowy. Droga asfaltowa prowadzi do Bufetu Rohackiego (1380 m n.p.m.) (czas przejścia do bufetu: do góry – 1:15 h od schroniska na Zwierówce, lub 50 min od parkingu).
Do Zwierówki dojeżdżają również autobusy kursowe.
[edytuj] Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.