Debiut Nimzowitscha
Z Wikipedii
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut Nimzowitscha – otwarcie szachowe, powstające po posunięciach:
- 1.e4 Sc6
Należy do grupy debiutów półotwartych, w Encyklopedii Otwarć Szachowych oznaczone jest symbolem B00.
Nazwa otwarcia pochodzi od nazwiska czołowego w latach 20. XX wieku szachisty świata, Arona Nimzowitscha i choć jest odrębnym systemem debiutowym, w polskiej i rosyjskiej literaturze nosi nazwę debiutu, bądź otwarcia Nimzowitscha (w teorii nazwa obrona Nimzowitscha przypisana jest do otwarcia rozpoczynającego się od posunięć 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4).
System nie jest zbyt popularny wśród grających czarnymi bierkami, z powodu bardzo szybkiego zajęcia przez białe piony centrum szachownicy. Jednak okazjonalnie stosowany jest nawet wśród arcymistrzów (tak grywał m.in. Anthony Miles), chcących zaskoczyć swoich przeciwników rzadko stosowanym otwarciem. Inną zaletą debiutu jest łatwość transpozycji (po przestawieniu posunięć) do innych otwarć, np. partii szkockiej, obrony francuskiej, skandynawskiej, Alechina czy też Pirca z możliwością uniknięcia przez czarne niektórych wariantów.
[edytuj] Podstawowe warianty
- 2.d4 d5
- 2.d4 e5
- 2.Sf3
