Człon różniczkujący
Z Wikipedii
W automatyce człon różniczkujący (idealny) (ang. derivative term) to człon, który na wyjściu daje sygnał y(t) proporcjonalny do pochodnej sygnału wejściowego x(t):
Poddanie powyższego związku obustronnej transformacji Laplace'a daje związek pomiędzy transformatami obu sygnałów:
Stąd transmitancja członu różniczkującego ma postać:
Jego odpowiedź impulsowa wygląda następująco:
-
- w dziedzinie operatorowej
-
- w dziedzinie czasu
Charakterystyka amplitudowo-fazowa:
Charakterystyka fazowa:
Zobacz też: