Cerkiew św. Eliasza w Białymstoku
Z Wikipedii
 |
Cerkiew św. Proroka Eliasza - świątynia parafialna w białostockiej dzielnicy Dojlidy.
[edytuj] Historia
W 1874 r. prawosławny baron Rydygier wybudował na cmentarzu kaplicę-grobowiec, w którym pochował swego tragicznie zmarłego syna (kapitana armii rosyjskiej, stacjonującego we Francji), a następnie swoją żonę i brata. W okresie II wojny światowej (lata 1941-1945) cerkiew służyła za skład amunicji armii radzieckiej. Po wycofaniu się wrogich wojsk, kaplica została wyremontowana i zamknięta na klucz. Ponowna konsekracja świątyni nastąpiła w 1946 roku. Pięć lat później rozpoczęto rozbudowę istniejącej kaplicy na pełnowymiarową cerkiew. W latach 1953-1970 nastąpił dynamiczny rozwój przedmieść Białegostoku - Dojlid. W związku z tym zaistniała potrzeba ponownej rozbudowy cerkwi. W 1963 r. położono kamień węgielny pod budowę nowej świątyni, która powstała na fundamentach starszej kaplicy. Rozbudowa zakończyła się w 1970 roku i świątynia uzyskała obecny wygląd.
[edytuj] Architektura i wnętrza
Budowę cerkwi prowadzono pod kierunkiem prof. A. Stalony-Dobrzańskiego (z krakowskiej ASP), natomiast freski wykonał J. Łotowski. Cerkiew została wybudowana w stylu nowogrodzkim na planie prostokąta. Wokół świątyni znajduje się cmentarz prawosławny o powierzchni jednego hektara (zał. 1874), na którym znajdują się m.in. nagrobki ofiar powstania styczniowego.
We wnętrzu świątyni znajdują się:
- grobowiec Rydygierów
- jednopiętrowy, dębowy ołtarz główny przywieziony z osady Sawin k. Chełma
- ołtarz boczny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny z ikonostasem
- zakrystia-prezbiterium z ikonostasem i ze schodami prowadzącymi na górę - znajdują się tam: chrzcielnica i sala katechetyczna na 50 osób (I piętro) oraz ryznica (II piętro)
- ikonostas z ikonami: św. Proroka Eliasza, Zbawiciela, Narodzenia Matki Boskiej, archaniołów Gabriela i Michała
[edytuj] Ciekawostki
- koszt budowy świątyni wyniósł 1 500 000 zł
