Borys Godunow
Z Wikipedii
Borys Fiodorowicz Godunow (Борис Федорович Годунов) (ur. ok. 1551, zm. 13 lub 23 kwietnia[1] 1605 w Moskwie) – car Rosji w latach 1598-1605.
Borys Godunow był doradcą Iwana IV Groźnego w ostatnich latach jego panowania. Po bezpotomnej śmierci panującego po nim jego syna Fiodora I, Sobór Ziemski w Moskwie obrał księcia Borysa Godunowa carem Rosji. Dbał on o rozwój gospodarczy i kulturalny kraju. Postępowała kolonizacja terytoriów północnej Azji na wschód od Uralu, gdzie koloniści rosyjscy założyli szereg miast, m.in. Tomsk nad rzeką Irtysz. Jednak w latach 1601-1603 wielka susza w Rosji spowodowała głód w wielu rejonach kraju, niepokoje i wędrówki zbiegłych i bezdomnych chłopów, którzy porzucili swe miejsca zamieszkania. Niepokoje wzmagały też pogłoski o tym, że Dymitr, młodszy syn Iwana Groźnego żyje i należy mu się dziedzictwo.
Pierwszy Dymitr Samozwaniec ujawnił się w 1603 r. Był to prawdopodobnie mnich, zbiegły z klasztoru Czudnowskiego na Litwę, wychowany na dworze księcia Adama Wiśniowieckiego na Polesiu. Stamtąd wraz ze zbrojnym oddziałem, złożonym głównie z Polaków, ruszył na Moskwę. Po kilku potyczkach z wojskami cara opanował stolicę Rosji w czerwcu 1605 r., co ułatwione zostało przez śmierć Borysa Godunowa dwa miesiące wcześniej. Śmierć Godunowa otworzyła okres tzw. wielkiej smuty, to jest anarchii i zamieszek, trwających do 1613 r.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Żródło: Historia Polski, t.6, Janusz Tazbir